Sunday, October 20, 2013

[exteen backup] งานโรงเรียน ร้านเนื้อย่าง และเรื่องเสียกะตังค์

อยากไปลอยกะทงม่างงงงงงงงงงงงง
ซิกๆ ไม่รู้ข่าวเลยว่าเค้ามีงานลอยกระทงกันแถวโอซาก้า ซิกๆ เลยไม่ได้ไปเลย อยากลอยกระทงง่ะ
มิน่าเมื่อวานตอนออกไปซักผ้าถึงได้คิดว่า เอ คืนนี้พระจันทร์สวยจังเลย TT^TT แง๊
ว่าแล้วก็เลยเอารูปที่ดองๆไว้มาลงดีกว่า
เป็นรูปงานโรงเรียนเมื่อราวกลางเดือนค่า ดองไว้ไม่ได้เอามาลง เหอะๆ (จริงๆไปเกียวโตมานิดนึงด้วยล่ะเจ้าค่ะ แต่ก็ดองต่อไปอีกเช่นกัน กร๊ากกกก -_-")
งานโรงเรียนมีสองวันค่ะ เสาร์กับอาทิตย์ ซุ้มของฝ่ายต่างประเทศทำอาหารจีน (เกี๊ยวน้ำ) กับเกาหลี (อะไรฟะ จิจิมิ กับ... จำชื่อไม่ได้) ขาย เราสาวไทยใจกล้าหาญแต่ทำอาหารไม่เป็นก็เลยได้ไปช่วยเขาทำเกี๊ยว สนุกดีเจ้าค่า
 

บรรยากาศในงานจ้า

อันนี้เป็นเกี๊ยวที่ทำ เหอะๆ ไม่ได้อร่อยนักหรอกอ่ะนะ

บรรยากาศงานอีกมุมหนึ่ง 

อันนี้เป็นซุ้มของเรานะจ้ะ

บรรยากาศยามค่ำคืนแต่งไฟของมหาลัย
  
อันนี้ขึ้นไปถ่ายจากบนตึกมา
จากนั้นคืนวันอาทิตย์ อาจารย์พาคนที่ช่วยงานไปเลี้ยงเนื้อย่างบุฟเฟต์กัน
  
อร่อยดีนะ หุๆ กินเนื้อไปอีกจนได้ กลับไปบ้านโดนแม่เจื๋อนแหง
วันนี้อีเวียดนามก็มีเรื่องอีกจนได้ เพราะที่นี่เครื่องดื่มก็บุฟ 
ไอ้เราก็ไม่เคยกินเหล้า คนก็เยอะแยะ เพื่อความชัวร์เลยสั่งพวกน้ำผลไม้ดีกว่า
อีเวียดไม่รู้บ๊องมาจากไหน สั่งเหล้ามา ซดไปแก้วเดียวก็เมาแอ๋ขนาดเดินเองไม่ได้ เพื่อนที่นั่งข้างๆมันเลยหวังดีสั่งเป็นน้ำอัดลมมาแทน มันก็เจือกไม่ดื่ม ไปแย่งเพื่อนที่นั่งกินเหล้ากินต่อ จนตอนจะกลับต้องให้คนหิ้วปีก (กรูล่ะคนนึง) ตอนจะลงบันได (นั่งร้านชั้นสาม) มันก็แอ๋จนเกือบร่วงลงไปทั้งอย่างงั้นแหละ เดือดให้อิชั้นต้องดึงแขนมันเอาไว้ (ตอนนี้คิดๆไป น่าจะปล่อยให้ร่วงลงไปเลยท่าจะดีกว่า -_-") จนเพื่อนหนุ่มชาวเกาหลีคนนึงต้องอุ้มมันใส่หลังเดินลงไป พอไปถึงชั้นหนึ่งก็แวะแหวะในห้องน้ำต่อ
ระหว่างทางกลับก็เอาแต่พูดว่า ดีนะที่มีเรากะเพื่อนอีกคนอยู่ด้วย มันน่ะ ให้ผู้ชายแตะต้องไม่ได้ บลาๆ ตลอดทาง (กระแดะเกินไปไหมเธอ?) แล้วก็เอาแต่บ่นว่า เนี่ยเป็นผู้หญิงไม่น่าเมาเลย (แล้วใครใช้ให้เอ็งดื่มไม่หยุด?)
พอเช้าวันต่อมาเท่านั้นแหละ
มันจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้แม้แต่นิดเดียว 
มันก็ไปรู้มาทีหลังจากเพื่อนว่า มันเมาจนต้องให้ผู้ชายอุ้มลงบันได
มันก็มากรี๊ดกร๊าด อุ๊ยอายยยยยยยยยยยย (แล้วใครใช้ให้มรึงทำ?)
ตอนหลังมีการโทรมาหาเรา ที่ทำให้เรารู้สึกว่าอีนี่เป็นคนที่นิสัยทุเรศมาก
มันโทรมาบอกว่า "เนี่ย เรารู้สึกว่าคนเกาหลีที่อุ้มเราลงมาอ่ะ คิดไม่ดีกับเราแน่เลย"
เดือดให้ดิชั้นเทศน์มันไปยกนึง อะไรฟะ คนเขามาช่วย ไม่งั้นป่านนี้มันได้นอนโรงบาลแหง ร่วงบันไดสามชั้นเนี่ย แต่มันกลับมาพูดว่า "สงสัยเค้าคิดไม่ดีกับเรา" 
โปรดสัตว์ได้บาปของแท้เลยเนี่ย
อิชั้นก็เทศน์มันไปว่า เนี่ย ไปเจอคนนั้นงวดหน้าอ่ะ ไปขอบคุณเค้าซะด้วย
คำตอบของมันคือ ยังไงก็ไม่เด็ดขาด มันอายยยยยยยย
นิสัย... ทุเรศสมบูรณ์แบบจริงๆ ตัวเองซดจนเมาเอง พอมีคนมาช่วยก็ดันไปหาว่าเค้ามาร้าย แถมไม่คิดจะขอบคุณอีกต่างหาก

จบๆ 
แล้วเมื่อวานไปซื้อธนูกับเพื่อนในชมรมมาค่า
ตอนแรกเห็น อ บอกว่าไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายก็ได้ ของก็ยืม อ เอา
แต่แล้วลูกธนูเนี่ย มันดันต้องพอดีกับความยาวแขน ก็เลยต้องซื้อเองจนได้ หกดอก หมื่นห้าพันเยน อยากจะเป็นลม ซิกๆ
แล้ว อ ก็เป็นผู้ชาย แต่ผู้หญิงต้องใช้ muneate (ก็ประมาณเกราะอก) เลยต้องซื้อเองอีกหนึ่ง
แล้วก็ซื้อกระบอกใส่ลูกธนู
เสร็จสรรพหมดไปสองหมื่นเยน อร่อก

จากนั้นเราเลยแรดไปถิ่นโอตาคุต่อ
ก็ไปเจอกับคอร์ดาสองมือสองในราคาที่รับได้ สี่พันเก้าร้อยเยน ก็เลยมองๆเห็นข้างๆมีพรีเมียมด้วย ไหนดูหน่อยสิ๊
พรีเมียม ห้าพันหนึ่งร้อยเยน... -_-"
คว้าไปถามที่เคาน์เตอร์ให้เรียบร้อยว่า เฮ้ย ของแถมครบป่าวฟะ (ทำไมราคามันต่างจากแบบธรรมดาแค่สามร้อยเยน) คนขายก็ตอบว่าของครบ
เลยเสียตังค์อีกเลย ฮือออ TT^TT
ถ่ายรูปคู่กะอังกอร์พรีเมียมค่า
 
จากนั้นก็แวะซื้อโดเล็กน้อย กะจะไม่ซื้อแล้ว ซิกๆ แต่ทนความโลภไม่ไหว ดันไปเจอโดน้องหมาแมว ตามมาด้วย anthology Tomo x Nozomi แถมด้วยโดจิโมะ เซอร์เคิลที่ตามสูบรูป ก็เลยต้องซื้อมา ส่วนคอร์ดาอีกเล่มนี่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อเท่าไหร่ แต่เจอเลยเอามาด้วยละกัน (และก็ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ด้วยอ่ะ ซิกๆ)
 
ปล ประจำวัน...?
1. แขนสั้น... แขนตรูสั้น... แขนข้าพิเจ้าสั้นอ๊าาาาาาาาาาา TT^TT~!!!!! ซื้อธนูมา ธนูความยาวแค่เก้าสิบเซนต์เอง ซิกๆ
2. เจอนัมปะที่นัมบะ O_o~! (แปลเป็นไทยก็โดนจีบอ่ะแหละ) ก็เข้ามาบลาๆให้กรูฟังไม่ค่อยออกแล้วก็จะชวนไปดื่มน้ำชา (เหมือนในการ์ตูนเลยเฟ้ย) แต่... พอมันรู้ว่าเป็นคนต่างชาติ มันก็บอกว่ามันไม่อยากคบกะสาวต่างชาติเท่าไหร่ ขอโต๊ดนะกั๊บ แล้วก็ไป..... -_-".........................
ไอ้ที่หน่ายเบอร์หนึ่งเลยก็ครือ.... ทำไมถึงโดนมองว่าเป็นคนญี่ปุ่นอีกแล้วฟะ!!! บางคนอาจจะรู้สึกดีที่แบบว่า เอ๊ะ ไปอยู่ชาติเค้าแล้วกลมกลืนกับเค้าแล้วก็ดีหนิ~  แต่สำหรับอิชั้นน่ะ เวลาถูกมองเป็นคนญี่ปุ่นก็จะเท่ากับว่า "เราจะถูกโจมตีด้วยภาษาญี่ปุ่นในเลเวลของ native speaker~!!" -_-" เอิ๊ก... หนูเป็นคนต่างชาติคร่า ช่วยพูดกะหนูแบบเพลาๆมือหน่อยสิค้าาาาาาาาาา
หน่ายเบอร์สองคือ หลังจากที่ลากันไปแล้วแป๊บนึง ก็เกิดความรู้สึกอยากจะกระชากคอมันมาแล้วถามว่า เฮ้ย คนต่างชาติแล้วผิดตรงไหนเรอะ -_-" นี่มันยุคไหนแล้วยะ แบบว่าเลิกกีดกันทางเชื้อชาติซะทีจะได้อ๊ะป่าว อีความคิดแบบนี้แหละที่มันจะก่อสงคราม -_-" เดี๋ยวแม่จับโยนไปอิรักเลยหนิ จะชาติไหนก็คนเหมือนกันแหละย่ะ กรี๊ซซซซซซซซซ ทำไม๊ ทำไม ถึงคิดแบบนี้นะ อยากรู้จริงๆ เฮ่อ~
3. วันนี้ซื้อวันพีซมาหนึ่งตัว... ราคา... ร้อยเยน... O_O~!!!! เหมือนเป็นของมียี่ห้อมาเลล้างสต๊อกอะไรเนี่ยแหละ แต่แบบ ร้อยเยน นี่มันสุดยอดเลยนะเนี่ย วันหลังคงต้องเวียนไปร้านนี้บ่อยๆ เหอะๆ (ชื่อร้าน 5coins เป็นเฟรนไชส์ด้วย ขายเสื้อผ้าเลๆราคาถูกมากมาย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเสื้อออกผู้ใหญ่ๆ ป้าๆ ต้องไปคุ้ยๆเองจะพอเจออะไรบ้าง) จริงๆตอนนี้อยากได้กระโปรงอีกสักตัว แต่วันนี้ที่ดูมา ใส่แล้วหง่อมไปหน่อยเลยไม่ได้ซื้อ ราคาเพียงห้าร้อยเยนเท่านั้น ถูกกระจุย
4. อะไรอีกดีฟะ อ่อๆ ซื้อไอ้ปอดแล้ว (ipod) แบบว่าเครื่องเล่มเอ็มผีสามมันกำลังจะเน่า ตอนแรกกะจะซื้อเอ็มผีของโซหนี่ เพราะเช็คราคาแล้วที่นี่ถูกกว่าเมืองไทยหนึ่งพันถึงสองพันบาท แต่พอไปถึงร้าน พี่แกล่อเขียนเอาไว้จึ่งๆว่า "ใช้กะเมืองนอกไม่ได้" พอลองถามพนักงาน เค้าก็บอกว่า เครื่องที่ขายในญี่จะรองรับแค่โปรแกรมของญี่ ซึ่งโปรแกรมของญี่ลงได้แค่วินโดวส์ภาษาญี่เท่านั้น -_-" ง่ะ สุดท้ายเลยต้องซื้อไอ้ปอดที่ราคาถูกเกือบที่สุดของร้านมันมา ซิกๆ ไม่ชอบไอ้ปอดเลยจริงๆนะอ่ะ แถมวิธีการถ่ายโอนไฟล์ วิธีการจัดไฟล์ พูดได้เลยว่า เห่ยง่ะ ขอความ user friendly มากกว่านี้ได้มิ?
5. น้ำหนักลดไปสามโลจ้า อิอิ ดีใจ เผอิญมีเพื่อนคนนึงในหอซื้อตาชั่งมาก็เลยขอเค้าชั่ง พอเห็นน้ำหนักลด บวกกะตอนไปซื้อเสื้อเห็นเสื้อน่ารักๆเยอะ เลยอยากลดน้ำหนักเพิ่ม แต่นะ วิธีลดน้ำหนักเค้าก็พิลึกและหฤโหดกะร่างกายพอตัว แถมนึกจะเลิกก็เลิกเอาซะงั้น เป็นคนที่เอาแต่ใจตัวอย่างแรงจริงๆ กร๊ากกกกกกกกก (พูดเรื่องน้ำหนัก อยากเผาเวียดอีกเรื่อง -_-" ไม่รู้ประเทศมันสอนมาว่าไงให้มันเชื่อว่า "นอนมากๆจะอ้วน" แม้ว่าอิชั้นจะบอกว่า เฮ้ย ตรูนอนตื่นสาย แต่ตรูก็ไม่ได้กินข้าวนะ มันก็ยืนยันแต่ว่า "นอนมากๆจะอ้วนนะ อะไรกัน อ้อล์ไม่รู้เรื่องง่ายๆแบบนี้เหรอ" (มีบลั๊ฟอีกต่างหาก) แบบว่าเอร็งขา ไม่ได้กินอะไรแล้วมันจะเอาที่ไหนมาอ้วนล่ะฟะ! มีการอ้างว่า เนี่ย ดูหมีหน้าหนาวสิ นอนแล้วยังอ้วนเลย -_-" เอ่อแบบว่าเจ๊ นั่นหมีเค้ากินตุนก่อนนอนนะยะ แถมตอนตื่นมันก็ผอมด้วยนะยะ แล้วมามีการ พนันกันมั้ย เดี๋ยวมัน"ทำกับข้าวให้"มื้อนึง ถ้ามันแพ้ โห พนันกันถูกมหาศาลเลยหล่อน ไม่กล้าจริงนี่ฟ่า ตอนหลังมันทำท่ากระเหี้ยนกระหือรือในชัยชนะไปถามคนอื่นว่า นี่ๆ ถ้านอนเยอะๆจะอ้วนใช่มั้ย คนอืนก็ตอบว่ามา "เปล่าหนิ".... แล้วมันก็จ๋อยไป.... -_-" เฮ่อ.... เวียดนาม....)
ว่าแต่... เวลาพนันเนี่ย อิชั้นมักจะพนันแรงพอตัว เลยมีใครพนันกะอิชั้นสินะ -_-" (แถมเป็นพวกที่พนันแค่เวลาที่รู้ว่าตัวเองถูกชัวร์ กร๊ากกกกก)
บล๊อกนี้ชักจะเป็นบล๊อกนินทาเวียดนามไปทุกทีแล้วสิ O_o?
ด้วยสัตย์สาบาน อิชั้นจะพยายามไม่คิดว่าอีนี่คือลักษณะของคนเวียดนามโดยทั่วไปนะ... -_-" จะพยายามให้ถึงที่สุด...
edit @ 25 Nov 2007 23:54:53 by wassery_harp

No comments:

Post a Comment