Saturday, October 19, 2013

[exteen backup] 2006 May // Haruka 3 กับชายหนุ่มที่มีวาจาเป็นอาวุธ...

หลังจากโดนบอสลับใน FF12 ตบจนแดดิ้นหมดอารมณ์เล่น เพราะถ้าเล่นต่อต้องขว้างจอยทิ้งแน่ๆ ช่วงนี้เลยหันมาคว้าเกมที่ดองๆไว้มาเล่น ก็มี Suikoden 5 ที่โดนดองตั้งแต่ซื้อมาเพราะ FF12 น่ะแหละ เล่นเอาจนภาคอังกฤษออก จนคนเล่นอังกฤษจบ เราก็ยังเพิ่งเริ่มเล่น เหอๆ - -"... อนาถจิตตัวเอง แล้วอีกเกมที่เล่นก็คือ Haruka 3 Izayoi เนี่ยแหละ จริงๆเกมนี้สาเหตุที่ยังไม่ได้เล่นเพราะหา Haruka 3 ไม่ได้ แต่ตอนนี้ก็เอาเหอะๆ เล่น Izayoi ไปก่อนก็ได้ (Unmei no labyrinth ก็มีแล้วนะ แต่ดันหาตัวเกมภาค 3 ไม่ได้)
แต่บรรดาหนุ่มๆทั้ง 8 + 1 มังกร รู้สึกเหมือนหาอีเวนท์ยากๆไงไม่รุ้ แถมฉากจบแบบ Love Ending ต้องใช้พลัง Mixjoy จากเจ้าตัวเกมแผ่น 3 อีกต่างหาก เลยไปจับพลัดจับพลูเจอ+จบกะพ่อหนุ่มคนนี้ซะได้...


銀(อ่านว่า Shirogane นะจ้ะ)
Voiced : Hamada Kenji 浜田賢二 (ซึ่งเท่าที่หาๆดู เหมือนไม่ค่อยมีผลงานไงไม่รุ้)
ถ้าเกิดมีใครเล่นอยู่แล้วไม่อยากโดน Spoiled แนะนำว่าอย่าอ่านนะคะ เพราะมันมาแน่ค่ะท่าน...
ก็เข้าเรื่องว่า ทำไมถึงต้องอัพ เพราะมันทนวาจาของท่านผู้นี้ไม่ไหว
ทำไมถึงมีวาจาเป็นอาวุธ...
ก็พระพี่ท่านน่ะสิ ปากตรงกับใจดีจริงจริ๊งงงงงง นึกอะไรก็คงโพล่งออกมาเลยมั้ง
พี่แกพูดแต่ละอย่าง แม่ยกคลั่งแน่ๆ ขนาดคนไม่ใช่แม่ยกอย่างเราฟังแล้วยังแทบจะกรี๊ด ทำม๊ายยยทำไมพูดได้ตรงหวานเลี่ยนขนาดนี้ คนอาร้ายยหน้าด้านสุดๆ พูดออกมาได้ไงเนี่ย (ชักจะเหมือนด่าแหะ เหอๆ ^^")
ขนาดเราเล่นเกมแนวนี้บ่อยเหมือนกันนะ ยังไม่ค่อยเจออะไรเลี่ยนขนาดนี้เลย เป็นความเลี่ยนแบบตรงไปตรงมาโดยแท้
ว่าแล้วก็มาเมาท์เล่าเรื่องแบบ Spoiled กันดีกว่า
เราจะสามารถเจอพ่อหนุ่มคนนี้ได้จากการเล่น route ใหม่ที่มีเฉพาะใน Izayoi เท่านั้น โดย route นี้ ฝั่งมินาโมโตะ (源) จะชนะไทระ(平)แต่เจ้าคุณพี่โยริโตโมะ (頼朝) ดันคิดจะจัดการโยชิซึเนะ (義経) โดยใช้คาเงะโทคิ (景時) ช่วย พร้อมยัดข้อหาสารพันเพื่อจะหาเรื่องประหาร พวกเราก็เลยเพ่นซะ แต่พอมินาโมโตะชนะแล้วเนี่ย ที่ไหนๆก็มีแต่ทหารของมินาโมโตะเต็มไปหมด สุดท้ายก็เลยต้องหนีไปฮิระอิสุมิ (平泉) ระหว่างทางที่จะไปก็โดนทหารมินาโมโตะไล่ล่า ตะแหง่วๆ พอใกล้ๆจะถึงฮิระอิสุมิ แต่เราโดนล้อม ก็มีพ่อเทพบุตร(?) คนนี้มาช่วยโดยรับคำสั่งมาจากตระกูลฟูจิวาระ (藤原) ที่ปกครองฮิระอิสุมิอยู่ โดยชิโรงาเนะนี่ก็เป็นเบ๊ของคุณลูกชายฟูจิวาระ ยาสุฮิระ(藤原泰衡) อีกทอดนึง
จริงๆแล้วความเป็นมาของพ่อหนุ่มคนนี้ช่างลึกลับเสียจริง จนคนเล่นลำบาก แต่ก็ยังสะดวกหน่อยเพราะวนไปวนมาแค่ route เดียวก็ได้เรื่อง โดยชิโรงาเนะเนี่ยถูกเก็บมาเลี้ยง(เฮ้ย ไม่ถึงขั้นนั้น)โดยยาสุฮิระ ทำให้ชิโรงาเนะมาเป็นเบ๊ของเขาแถมยังซื่อสัตย์สุดๆอีกต่างหาก(จนมองว่าวายก็ยังได้เลยนาเนี่ย) ตอนที่เก็บมานั้นชิโรงาเนะจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร เดินโซซัดโซเซโทรมๆอยู่แถวๆฮิระอิสุมิ
แถม Koei ก็เล่นสนุกด้วยการให้พี่ท่านมีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงจนเหมือนแถมนักพากย์ก็ใช้คนเดียวกับพ่อไทระโนะ โทโมโทริ (平知盛) ตัวร้ายค่อนไปทางโรคจิตซาดิสต์จากภาค 3 (ที่ด่าไม่ใช่ว่าไม่ชอบนะ เหอๆ แต่มันโรคจิตจริงๆนี่นา)

ไม่ได้ถ่ายมาเองเลยจิ๊กจากเวบ Koei
มันเลยชวนให้คิดไปต่างๆนานามหาศาลว่าตกลงมันคนๆเดียวกันจริงรึเปล่า แต่เมื่อได้เล่นเนื้อเรื่องของชิโรงาเนะแล้วเราก็จะได้คำตอบเองว่า...
เป็นคนละคนเน้ออออออออ
จริงๆแล้วชิโรงาเนะก็เป็นคนไทระน่ะแหละเพียงแต่ไม่ใช่อีตาโรคจิตข้างบนนี้ ถ้าใช่แฟนๆคงรับไม่ได้เหอๆ จากหนุ่มโรคจิตพอเสียความทรงจำที่กลายเป็นหนุ่มเรียบร้อยน่ารักเนี่ย จริงๆแล้วชิโรงาเนะคือ ไทระโนะ ชิเคฮิระ (平重衡)เป็นน้องชายของอีตาโรคจิตข้างบน

รูปสมัยยังเป็นชิเคฮิระเน้อ
เรื่องมันก็มีอยู่ว่ากาลครั่งหนึ่งนานมาแล้วพ่อชิเคฮิระนี่ก็ได้ไปออกรบ แต่เนื่องด้วยอะไรสักอย่างที่อ่านไม่ค่อยออก (การอ่านประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นเป็นภาษาญี่ปุ่นนี่ช่างนรกโดยแท้ - -"... ) ทำให้เกิดเหตุเผาเมืองที่ทำให้คนตายไปมากมาย พ่อชิเคฮิระก็รู้สึกว่าตัวเองได้ทำบาปลงไปอย่างมหันต์ และก็คิดในใจว่าอยากจะลืมๆมันไปให้หมด แล้วความซวยทั้งหมดก็เริ่มขึ้นเมื่อชิเคฮิระถูกทางมินาโมโตะจับได้ ภริยาของโยริโตโมะ อาเจ๊มาซาโกะ (政子)ซึ่งใน route นี้ไม่ใช่คนก็นึกแผนชั่วร้ายออกมาได้
มาซาโกะใช้มนตร์ลงไว้ที่ชิเคฮิระให้ลืมทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่ความรู้สึก และให้ชิเคฮิระเป็นสิ่งอัปมงคล (จำไม่ค่อยได้ อะไรทาเนะๆเนี่ยแหละ ถ้าแปลตรงๆน่าจะเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งคำสาป อะไรประมาณนั้น) สิ่งสุดท้ายที่จะทำให้ธาตุ 5 แห่งชีพจรมังกรของฮิระอิสุมิแปลเปื้อน โดยถ้าชีพจรมังกรแปดเปื้อนแล้ว จะทำให้พลังของฮาคุริว (白竜) และมิโกะลดลงจนหมดไปในที่สุด แต่พลังของคำสาปนี้จะถูกปิดกั้นโดยความทรงจำของชิเคฮิระ ถ้าหากชิเคฮิระจำอะไรไม่ได้และไม่มีความรู้สึกใดๆ พลังของคำสาปที่ทำให้แปดเปื้อนจะไม่ออกมา
มาซาโกะทิ้งท้ายไว้ว่า พลังของคำสาปนี้ มิโกะ(ก็ตัวเราน่ะแหละ)จะเป็นคนเรียกความทรงจำ ความรู้สึก และคำสาปออกมาจากตัวชิเคฮิระ
หลังจากนั้นชิเคฮิระก็ถูกเอามาปล่อยไว้แถวๆฮิระอิสุมิและได้ยาสุฮิระเก็บไปเลี้ยง โดยให้ชื่อว่า ชิโรงาเนะ แล้ววันเวลาก็ผ่านนนนไป จนกระทั่งมิโกะแห่งมังกรเทวะมา
หลังจากการลวงล่อของมิโกะซึ่งบังคับโดย player ชิโรงาเนะก็จะค่อยๆมีความรู้สึก"ชอบ"เราขึ้นมาพร้อมๆกับค่อยๆนึกเรื่องในอดีตของตนเองได้ แต่นั่นก็ทำให้มิโกะถูกคำสาปในตัวของตนเองทำให้อ่อนแอลงเรื่อยๆเช่นกัน
ในการเล่นรอบแรกเนี่ยเราจะยังไม่ได้ข้อมูลทั้งหมดของชิโรงาเนะ และยังไม่รู้ด้วยว่าจริงๆแล้วเขาเป็นใคร และก็จะจบแบบแสนจะโศกาเสียก่อนหนึ่งรอบ
เมื่อมินาโมโตะบุกมายังฮิระอิสุมิ และนำมาโดยเจ๊มาซาโกะ ซึ่งเราก็ยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของหล่อน เจ๊มาซาโกะนั้นมีพลังเหลือหลายซัดพวกเราซะคว่ำหมด แถมพ่อมังกรกับเราก็ดันไม่มีแรงซะอีก ชิโรงาเนะซึ่งพอรู้เรื่องของตัวเองแล้วก็รู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุ พี่ท่านก็โศกสุดๆ แล้วก็พูดกับเราที่กำลังจะหมดสติว่า ความรู้สึกของตนเองนั้นเป็นบาป และขอโทษเราที่ไม่สามารถห้ามความรู้สึกของตนเองได้ ทำให้เราเดือดร้อน

และบอกกับตัวเราว่า ขอให้เชื่อในความจริงที่ว่าข้ารักท่าน (หรืออะไรประมาณนี้นี้แหละ) ย้ำว่า "รัก" เน้อ พี่ท่านเค้าใช้ 愛してる Aishiteru (ต้อง ます สิ ลืมไป มันรูปสุภาพนี่ฟ่า) เลยค่ะท่านแม่ยกร้องลั่นแน่ๆ อย่างนี้ไม่เรียกมีวาจาเป็นอาวุธยังไงไหว ขนาดหน้าสิ่วหน้าขวานยังหวานได้ซะขนาดนี้ พอๆ เข้าเรื่องๆ
แล้วหลังจากนั้น พอเราได้สติคืนมาก็พบว่าพลังกลับมาหมดแล้ว แล้วเราก็จับการตบเจ๊มาซาโกะกลับ เมื่อชนะศึกได้แล้วเราก็เรียกหาชิโรงาเนะ แต่ทว่า...

ชิโรงาเนะได้สลายคำสาปของมาซาโกะด้วยตัวเอง แต่ก็นั่นก็ทำให้ทั้งความทรงจำ ทั้งความรู้สึกทั้งหมดของตนเองสลายไปด้วย สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือ พูด..ว่า はい。ご命令を。ซึ่งก็แปลได้ประมาณว่า "ครับ กรุณาสั่งมา"
โศกาดีแท้ ลงล๊อคพระเอกผู้ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อนางเอก
หลังจากนั้นกลับมาเปิดเซฟแล้วเล่นใหม่ ในบทที่ 2 (ป่าวหว่า) ที่เคียวตอนฤดูใบไม้ผลิ เราจะได้คำแนะนำว่าลองไปใช้เกล็ดมังกรหรืออะไรนั่นแหละที่ซากบ้านเก่าของพวกไทระ พอลองใช้ดู เราก็จะได้กลับไปในช่วงเวลาที่ยังสงบสุข และได้คุยกับชิเคฮิระที่นั่นเอง รอบนี้เราถึงจะได้รู้ว่าชิโนงาเนะเป็นใคร จากนั้นก็ย้ายกลับมาเล่นเนื้อเรื่องช่วงฮิระอิสุมิใหม่อีกรอบ งวดนี้มิโกะก็ยังตามเกาะแกะผู้ชายอยู่ดี เหอๆ ก็จะมีอีเวนท์มากขึ้นหน่อย แต่พอถึงบทสุดท้ายก็จะเปลี่ยนไปเป็นบทจบของตานี่ โดยยาสุฮิระคิดจะใช้พลังของเราในการรบ แต่เราไม่ยอม ชิโรงาเนะที่ซื่อสัตย์ต่อยาสุฮิระอย่างดีก็ฟังแต่คำสั่งของเจ้านาย แย่งเอาไอ้ของที่ไว้ใช้ข้ามกาลเวลาไป จับเราไปขัง แถมแยกจากหนุ่มๆในฮาเร็มของมิโกะอีกต่างหาก ระหว่างนั้นการรบก็ดำเนินไป ชิโนงาเนะก็มาคอยดูแลเรา แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเราไป และความทรงจำทั้งหมดก็ค่อยๆกลับคืนมา จนในที่สุดชิโรงาเนะก็ตัดสินใจเล่าเรื่องในอดีตของเขาและจะพาเราหนีไป ระหว่างทางก่อนถึงบ้านพักที่พวก 8กลีบ (ตอนนี้เหลือ 7) + 1 มังกร และ 1 สาวอยู่ ยาสุฮิระก็รู้ตัวและตามมาทัน แถมเขาก็ไม่ลังเลที่จะจัดการชิโรงาเนะซะเพื่อคืนพลังให้มิโกะแล้วตนเองจะได้ใช้พลังในการรบอย่างเต็มที่ ชิโรงาเนะก็โดนสอยร่วงตกหน้าผาไป
แม่ยกคิดๆไงๆก็ต้องรอดแหละน่า
ส่วนนางเอกก็ถูกจับไปอยู่กับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์(จำชื่อไม่ได้)ซึ่งยาสุฮิระใช้เป็นที่บัญชาการรบ ยาสุฮิระก็ใช้พลังจากไอ้ของที่เหมือนเกล็ดมังกรยิงๆทหารของมินาโมโตะ จนมาซาโกะเดือดร้อนต้องมาลุยเอง แต่พอมาถึงก็ถูกยาสุฮิระผนึกพลังเอาไว้ซะได้ จริงๆมาซาโกะเป็นเทพจากต่างโลก(?)ชื่อ ดาคินิเทน荼吉尼天 ซึ่งเป็นเทพที่คอมคุ้มครองโยริโตโมะมาตลอด เมื่อชนะศึก ยาสุฮิระก็ขู่นางเอกว่าให้ยอมทำตามและให้ใช้พลังเพื่อที่ฮิระอิสุมิจะได้ไปลุยมินาโมโตะให้มินาโมโตะออกมาซ่าไม่ได้อีกเลย นางเอกเราก็ไม่ยอมตามระเบียบ ยาสุฮิระเลยจะใช้พลังนั่นจัดการกับเรา แต่จู่ๆก็ใช้ได้ไม่ และพระเอกก็ปรากฏตัว
ตกหน้าผาแล้วยังไม่ยอมตายอีกต่างหาก แถมเมื่อก่อนเรียกยาสุฮิระซามะ ตอนนี้เรียกแค่ชื่อแล้วเฟ้ย แถมยังบอกอีกว่าถ้ายาสุฮิระรักษาสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายมิโกะ จะยอมตายให้ดูตรงนี้เลยก็ได้ แต่เมื่อยาสุฮิระไม่รักษาสัญญา ตัวเองก็จะต้องกลับมาปกป้องมิโกะ แล้วพี่แกก็ลุยขึ้นมาจะช่วยเรา ไอ้ที่ที่เราอยู่มันก็ปีนบันไดสู๊งสูง แถมยาสุฮิระดันเก็บองเรียว (怨霊)ที่เหลือๆจากพวกไทระมาไว้ใช้งานอีกต่างหาก เราก็เลยต้องบังคับชิโรงาเนะให้จัดการกับพวกองเรียวซะ

ถึงจะบาดเจ็บขนาดไหนก็ไม่ยอมแพ้ โอยยยยย แค่เห็นภาพนี้เริ่มอยากจะผันตัวไปเป็นแม่ยกอีกคน ทำม้ายยยทำไมเป็นคนดีอย่างนี้นะท่าน~
เป็นเรื่องธรรมดาที่พระเอกจะต้องรอดมาช่วยนางเอกได้สำเร็จ พอมิโกะได้แตะตัวชิโรงาเนะ คำสาปก็ถูกสลายไป (รู้สึกจะเป็นความเชื่อว่ามิโกะสามารถชำระล้างสิ่งที่ตนเองแตะต้องได้) คราวนี้มิโกะกลับมามีแรงแล้ว แถมมีหนุ่มมีฝีมืออยู่ข้างกายซะด้วย เราก็ร่วมมือกันสั่งสอนยาสุฮิระไปหนึ่งยก เมื่อชนะมิโกะก็ไว้ชีวิตยาสุฮิระและบอกว่าให้จัดการยุติสงครามที่ตัวเองก่อซะ (คือไม่ให้ตายแล้วทิ้งภาระไว้นั่นเอง)
แล้วก็เข้าสู่โซนฉากจบซึ่งอะไรมันจะหวานเลี่ยนขนาดนั้น ตอนร่ำลากับทุกคนก่อนกลับมายังโลกของตัวเองเนี่ย เป็นอะไรที่หวานมากกกกกกกกกก
ทั้งประกาศกลางวงว่า ข้าเป็นคนขี้หึงนะ ทั้งพูดกับฮิโนเอะว่า คนที่ทำให้ท่านมิโกะเขินอายได้มีข้าคนเดียวเท่านั้น ทั้ง ท่านมิโกะเป็นผู้ที่ไม่มีอะไรมาแทนได้ โอ๊ยยยยยย สาบานเถอะว่าพูดอยู่ต่อหน้าประชาชีเนี่ย อายเค้าเป็นมั้ยท่านนนนนนน อะไรมันจะเลี่ยนขนาดนี้
แล้วก็ฉากจบๆ

อะไรจะขนาดน้านนนนนนน มิน่าในเวบญี่เขาถึงพูดกันว่าเป็นสุภาพบุรุษ เป็นเหมือนอัศวิน พี่แกเล่นฉากจบเป็นแบบนี้

แถมด้วยประโยคบอกรักแบบตรงๆไม่ต้องมีอะไรอ้อมค้อม แถมความหมายรุนแรงอีกต่างหาก (Aishiteru จริงๆความหมายหนักแน่นมาก) แถมยังมีอะไรหวานๆพุ่งมาเป็นระยะๆ
จบด้วย..

"อย่างไรก็... ได้โปรดรักข้าด้วย"
อะไรจะหวานขนาดนี้...พี่เป็นคนดีจริงๆคะ แถมยังหวานสุดๆอีกต่างหาก
พรุ่งนี้จะเอาไปให้นุ่นดู มีหวังนุ่นวิ่งไปห้องน้ำ(เพื่อแหวะ)แทบไม่ทันแน่นอน ชีวิตจริงเจอหนุ่มทุ่มเทขนาดนี้ได้รักตายเลย คนอาร้ายยยยยย
อย่างนี้ไม่เรียกว่ามีวาจาเป็นอาวุธได้หรือ พูดมาแต่ละครั้งคนฟังหัวจะจะวาย (วายภาษาไทย ไม่ใช่ตัวย่อจากภาษาญี่) แทบจะวิ่งไปเป็นแม่ยกอยู่แล้ว
เฮ่อ พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ยาวอ่ะ ตอนนี้อยากดูฉากจบของโทโมโมริมากกว่า แต่ได้ยินมาว่าต้องจบคนอื่นจนครบก่อน งี้เค้าไม่ตายก่อนรึนี่ งุ - -... เลยเหมือนตอนนี้มาติด Haruka ไงๆชอบกล (ก็ติดไปแล้วจริงๆนี่ฟ่า ^^" )
เดี๋ยวก็จาเปิดเทอมแล้ว เวลาเล่นก็ต้องน้อยลงสิอ่า งืออออ TT-TT
ตอนนี้รอเกมนี้อยู่ด้วย อุๆ... (ขี้เกียจลงรูป โยนลิ้งค์ซะงั้น)
Soshite Kono Uchuu ni Kirameku Kimi no Uta
PS1.รูปกดไปดูรูปใหญ่ได้นะจ้ะ
PS2. รูปไม่ชัดแหงมๆ เพราะถ่ายด้วยกล้องใกล้พังจากทีวีแก่ๆ เหอๆ
PS3. ตอนนี้อยากหาประวัติศาสตร์สมัยสงครามสองตระกูลนี้มาอ่านจังเลยอ่ะ เกมนี่มันเป็นแรงบันดาลใจในการศึกษาได้ดีจริงๆ อุๆ ว่าแต่...ไอ้ ดาคินิเทน นี่มันคืออะไรง่ะ - -" ไม่รู้จัก
PS4. เอนทรี่นี้ยาวสุดๆอีกแล้วง่า เหอๆ ^^" สงสัยตัวเองจะเขียนสั้นๆไม่เป็น

No comments:

Post a Comment