[exteen backup] ออกนอกบ้านเจอ Seiken ของ NDS ดูดพลัง...

แบบว่า จริงๆวันนี้ไม่มีอะไรเล้ยยยย ถ้าไม่ได้โดนเกมดูดพลังเอาก่อนกลับบ้านนิดเดียว

วันนี้ตอนกลางวันจู่ๆก็โดนเพื่อนลากออกจากบ้านไปช่วยงานนิดหน่อย พอก่อนกลับนิดเดียวเท่านั้นแหละ ไปแวะร้านการ์ตูนที่รู้จักกัน เพื่อนของเพื่อนเขาก็มาพร้อมกับ NDS หนึ่งตัว
เห็นว่ามีปัญหาเซฟไม่ได้ เราก็เลยไปช่วยเขาดูกะเขาด้วย แล้วก้จัดการปัญหาได้สำเร็จ เขาก็เลยบอกว่าอยากเล่นอะไรเล่นไปก่อนก็ได้
...เท่านั้นแล...
ก็เหลือบไปเห็นแผ่น Seiken desetsu - Children of Mana 
...เท่านั้นแล...
ข้าพเจ้าก็ไปจ๊กมาเล่นทันทีด้วยความหื่นกระหายอย่างสูง
ที่อยากได้ NDS มาตลอดก็เป็นเพราะอยากเล่นเกมนี้น่ะแหละ
คิดไปคิดมา สงสัยตัวเองจะชอบ Series Seiken มากกว่าไฟนอลด้วยซ้ำ
หลังจากนั้นราวๆ... น่าจะราวๆ 2 ชม มั้ง (ดูจิ ขนาดเล่นไปนานขนาดไหนยังไม่รุ้ตัวเลย) เพื่อนมันก็เรียกกลับบ้าน เราก็เลยต้องจากเกมที่เคารพรักไป
ระหว่างนั่งรถเมล์จนมาถึงบ้านและจนตอนนี้ ยังรู้สึกไม่ค่อยมีแรงเลย เหมือนโดนเกมดูดพลังไปจนหมด....
อยากเล่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...... TT-TT 
รู้สึกมือสั่นๆเหมือนคนอยากยาแน่ะ TT-TT แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง Square จ๋า Seiken จ๋า ฮือออออออออออออออออออออออออ TT-TT~~~

ก็เลยว่ามาระลึกความหลังกับ series seiken ที่เคารพรักของเราดีกว่า

เกมแรกเลยที่เล่นของ series นี้คือภาค 2 เล่นเป็นภาษาอังกฤษด้วยล่ะมั้ง ถ้าจำไม่ผิด 
เกมออกมาในชื่อ Secret of Mana

จำได้ว่าเป็นเกมที่เล่นแล้วสนุกก็จริง แต่ก็ขื่นขมไปอีกแบบ เพราะเป็นเกมที่พี่ชายแกมบังคับให้เล่นด้วย เนื่องจากถ้าให้คอมเล่นเป็นพวกที่เหลือ มันจะวิ่งกันแบบโง่เอามากๆ วิ่งติดสิ่งกีดขวางอะไรเองประจำ เราเล่นก็สนุกดีหรอก แต่เล่นกับคนเอาแต่ใจบางทีมันก็ไม่สนุกเท่าไหร่ มีทะเลาะกันบ้างอะไรแบบนี้

ความสนุกอย่างหนึ่งของเกมก็คือการเก็บเลเวลอาวุธและเวทย์ และการให้ความสามารถที่ต่างกันไปของอาวุธช่วยในการผ่านไปในแต่ละดันเจี้ยน กราฟฟิคในเกมก็จัดว่าน่ารักทีเดียว (ซึ่งก็เป็นเอกลักษณ์ของซีรี่ยส์นี้อยู่แล้ว) คุ้นๆว่าสมัยนั้นเกี่ยงกับพี่ในการเก็บเลเวลขวาน เพราะมันโจมตีช้ากว่าอย่างอื่น เหอๆ ภาคนี้ก็มีริงค์คอมมานด์ อันเป็นเอกลักษณ์อันดีและสะดวกของเกม แต่คุ้นๆเหมือนว่าบอสใหญ่ทำร้ายจิตใจ เพราะรู้สึกจะบอสใหญ่จะเป็นเจ้ามังกรน้อยฟลามี่ของเรารึยังไงก็ไม่รุ้ ตอนนั้นยังไม่ค่อยรุ้เรื่องอะไรเท่าไหร่

ภาคต่อมาที่ได้เล่นก็ชอบมากอีกแล้ว 
ภาคสาม Seiken densetsu 3 

ภาคนี้ได้เล่นเป็นภาษาญี่ปุ่นก่อน ครั้งแรกสุดที่เล่นไม่ได้เล่นเอง โดนพี่บังคับให้เล่นด้วยตามเคย แต่หลังๆก็มีเล่นเองบ้าง
ภาคนี้ที่น่าสนใจก็คือตัวเอกเลือกได้จาก 6 คนที่อยู่ในรูปด้านบน แล้วจากนั้นยังเลือกพวกได้อีก 2 คนซึ่งตัวเอกจะมีผลกับเรื่องหลักๆซึ่งแบ่งเป็น 3 แบบ แบบละ 2 ตัวละคร ส่วนเพื่อนในกลุ่มจะมีผลเล็กๆน้อยๆต่อรายละเอียดในเกม
ภาคนี้ที่น่ารักสุดก็ต้องสองคนนี้ เหอะๆ แอบเชียร์ให้คู่ด้วยซะอีกต่างหาก (แต่ฝ่ายชายมีนางในดวงใจแล้วอ่ะ เหอะๆ)

รีสจังกับฮอว์คอายคุง สองคนนี้เนื้อเรื่องรูทเดียวกันอีกต่างหาก 
เกมนี้เนื้อเรื่องเครียดก็จริง แต่กราฟฟิคในเกมก็ยังน่ารักตามทำนองคลองธรรมอันดีของซีรี่ยส์
และภาคนี้ก็ยังมีระบบริงค์คอมมานด์เช่นเคย และน่าจะเป็นภาคที่ระบบนี้สมบูรณ์ดีที่สุดอีกต่างหาก และก็เป็นระบบที่เราชอบมากด้วย

ภาคนี้เป็นภาคที่เล่นสนุกมากอีกต่างหาก และในสมัยนั้นก็เป็นเกมที่จัดว่ากราฟฟิคดีสุดยอดเลย
ภาคนี้งดเว้นการเก็บเลเวลเวทย์กับอาวุธไปแล้ว แต่มีระบบคลาสเชนจ์มาแทน ซึ่งถ้าไม่รู้อะไรเลือกมั่วๆก็ตาดีได้ตาร้ายเสียน่าดู ภาคนี้เวทย์ไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่เลย แค่มีเวทย์(หรือของ)ตระกูลเซเบอร์เวทย์ แล้วก็เพิ่มพลังโจมตีป้องกันบลาๆ แล้วก็ตุ๊บๆแหลกก็จบได้...
....หึหึ แต่ไอ้ตุ๊บๆแหลกเนี่ยแหละที่มันส์... - -+ (เฮ้ย ซาดิสท์นี่ฟ่า)

แต่เกมต่อมา ชะตาชีวิตผกผันให้ไปจับของเก่ามาเล่น 
Seiken densetsu 1 ชื่ออังกฤษคือ Final Fantasy Adventure แต่ภาคนี้ได้เล่นเป็นญี่ปุ่น

รู้สึกจะไปจ๊กแผ่นมาจากเพื่อน จริงๆคือเอาไปแลกกัน ทางเราเอาแผ่น Saga3 (ที่จริงๆก็จกมาจากญาติอีกที)ไปแลกกับเกมนี้มา แต่ไหงดันไม่ได้แลกคืนกันซะนี่
ภาคนี้ตอนเล่นตอนแรกไม่รู้เรื่อง เพราะยังอ่านญี่ไม่ออก พอมาเล่นรอบหลังรู้เรื่องแล้ว ..... TT0TT ฉากจบเศร้าง่ะ ทำไมพระนางไม่ได้อยู่ด้วยกันล่ะเนี่ย

ภาพในเกมแน่นอนว่าต้องดูแล้วห่วยสุดๆ แถมยังขาวดำอยู่อีกต่างหาก แต่สมัยที่เกมออกอาจจะถือว่ากราฟฟิคสุดยอดก็ได้นะ หุๆ 
เกมเล่นไปได้เรื่อยๆ มีอาวุธให้เปลี่ยนแต่ไม่ต้องเก็บเลเวล แต่ศัตรูบางตัวอาจจะต้องใช้อาวุธบางอย่างในการจัดการโดยเฉพาะ เล่นไปตอนหลังๆตังค์เต็ม เป็นโรคจิต จัดการศัตรูแล้วไม่ได้ตังค์ก็เสียดาย เลยต้องหาทางเผาตังค์ตัวเองเล่นไปเรื่อยๆ เหอๆ โรคจิตขนานแท้

หลังจากนั้นภาคต่อมาเป็นภาครันทด
Legend of Mana 

ทำไมถึงรันทด? ก็เพราะมันย้ายไปลงเครื่องเพลย์ แล้วเราไม่มีเครื่อง เหอะๆ แต่ก็ยังกระแดะไปซื้อแผ่นแล้วหน้าด้านไปเล่นบ้านเพื่อนตั้งนานสองนานจนเกือบจบเกม (แต่ก็ยังไม่จบ) สาเหตุที่ไม่จบเพราะว่า.... (งี่เง่าสิ้นดี) เพราะเราไม่ได้เล่นใช้สูตร แต่เพราะเกรงใจน้องเพื่อน ก็เลยทิ้งแผ่นไว้ที่บ้านเค้า เผื่อเค้าอยากเล่นก็เอามาเล่นได้ แต่พอเรากลับมาอีกที น้องเพื่อนมันดันใส่ action replay เพิ่มเลเวลจนเต็ม พอเรามาเล่นเราก็ถอดสูตรออก แต่ศัตรูเกมนี้มันตามเลเวลเรา พอเรากลับมาเป็นไอ้กระจอก ศัตรูมันดันจะจำเลเวลตอนเราเทพไว้แล้ว เลยวิ่งไปไหนก็โดนศัตรูตบตาย เลยต้องเลิกเล่น หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยได้ไปบ้านเพื่อนคนนั้นอีก เลยไม่ได้เล่นต่อแล้วเลย
ปัจจุบัน แผ่นยังนอนรออยู่ที่บ้าน อยากเล่นใจจะขาด แต่ไม่มีเครื่อง จะเล่นกะเพลย์ 2 ก็โดนขู่มาเยอะว่าเล่นแผ่นเพลย์หนึ่งเดี๋ยวเครื่องพังเร็ว + เราไม่มีเม็มการ์ดของเพลย์หนึ่งด้วย

กราฟฟิคสวยขึ้นมากแน่นอน เพราะมันย้ายไปลงเพลย์ แต่มันดันเอาริงค์คอมมานด์ออกไป... แต่ที่เราชอบคือเนื้อเรื่องมันออกไปทาง free scenario มาก โดยส่วนตัวชอบเกมที่ทำอะไรไม่เป็นโล้เป็นพายได้มากอยู่แล้ว ภาคนี้เอาระบบเปลี่ยนอาวุธมาใส่อีก และเพิ่มการฝึกสกิลด้วย ระบบเก็บเวทย์ภาคนี้ก็แปลกดีแต่รู้สึกว่าน่ารัก แถมมีระบบทำไร่ (แค่ปลูกผลไม้ย่ะ)ด้วย อีกอย่างที่แอบมันส์ของเกมก็คือ เกมนี้ exp. มันต้องแย่งกันเก็บ หึหึ ถ้าเล่นกับพี่ เกมนี้ได้ทะเลาะกันจริงๆแน่ - -+

หลังจากนั้นมาซีรี่ยส์นี้ก็หายเงียบเหมือนโดนขังลืม แล้วในที่สุดเราก็ได้เล่นอีกภาค
Sword of Mana 

ซื้อแผ่นก๊อบภาคญี่มาจากสะพานเหล็กมานั่งเล่น
ยอมรับว่าไม่ค่อยชอบภาคนี้เท่าไหร่ รู้สึกว่ากราฟฟิคมันไม่น่ารักเท่าที่ควร (ซึ่งผิดจากธรรมเนียมอันดีของซีรี่ยส์) แถมระบบฝึกก็จัดว่าโหดร้ายไม่เบา เหอะๆ ต้องฝึกอาวุธและเวทย์ แถมเล่นคนเดียวรู้สึกเหนื่อยๆอีกต่างหาก เนื้อเรื่องมันก็คือภาคแรกของ GB เอามาทำใหม่ แต่เพิ่มให้เราเล่นเป็นนางเอกซึ่งคราวก่อนเป็นแค่ตัวช่วยและตัวคอยให้เราไปช่วยจากการถูกจับเสมอๆ
...และ... ตามปกติของแผ่นก๊อบสะพานเหล็กก็คือ... ทิ้งไว้สักพักเซฟมันก็จะต้องหาย เราเลยไม่ได้หยิบจับมันอีกเลย (ก็ไม่ค่อยประทับใจนี่ฟ่า)

หลังจากนั้นก็เป็นภาคของวันนี้ล่ะ ที่เฝ้าใฝ่ฝันอยากเล่นมาตั้งแต่เห็นออก
Seiken densetsu DS - Children of Mana 

เล่นแล้วมื่อสั่นเหอะๆ สมองพุ่งไปอยู่ที่เกมหมด เป็นเกมตระกูลนี้หลังจากที่ไม่ได้จับมานาน คิดถึงเป็นอย่างที่สุด อยากเล่นมากๆมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีเครื่อง ต้องโทษเจ้า SQEN ที่หยอดเกมไปทุกฮาร์ดได้อย่างดี เชอะ - -...

พึ่งเล่นไปได้นิดเดียว (2 ชม...) แต่รู้สึกว่าสนุกมากกกกกกกกกกกกกกก คงเพราะไม่ได้เล่นเกมตระกูลนี้มานานมาก มันเลยคิดถึงใจจะขาด ริงค์คอมมานด์กลับมาแล้ว แต่มาแค่นิดๆหน่อยๆ
คนที่มาวันนี้เขาใจกว้างเอามากๆ เครื่องเป็นของแฟน เขาถามว่าอยากยืมมั้ย เดี๋ยวถามแฟนให้ อะไรจะใจบุญต่อหมาน้อยตาดำๆขนาดนี้ TT-TT แต่อย่าเลยค่ะ เกรงใจ ได้ยินว่าเราพึ่งเคยคุยกันวันนี้วันแรก แค่ยืมเกมนั่งเล่นอยู่ 2 ชม. ก็นับว่าหน้าด้านเกินคนแล้วค่ะ

ต่อจากนี้ไปก็รออันนี้ล่ะค่ะ
Seiken densetsu 4 

งวดนี้ก็มีภาคนี้ล่ะค่ะที่ลงเพลย์ 2 เหอะๆ TT-TT พี่ SQEN ก็มีอะไรยิบย่อยไปลงเครื่องอื่นอีกต่างหาก ได้ยินว่าเกมจะออกปลายปีนี้แล้วนี่ งือออ รอๆ

ภาพก็มีปรากฏออกมาบ้างแล้ว แต่มันจริงจังไปอ่ะ... พูดถึงซีรี่ยส์นี้มันก็ต้องน่ารักๆสิอ่ะ แถมเป็น 3 มิติแล้วดูแล้วแหม่งๆไม่คุ้นตาไงไม่รุ้ ฮืออออออออออ ขอให้ออกมาดีเถิ้ดดดดดดดดดด

เกมนี้... พูดตรงๆล่ะนะ มันเหมือนโดนทิ้งร้างมานานมากไงไม่รุ้ ก็เข้าใจว่าเกมมันขายไม่ดีเท่าซีรียส์อื่นของสแควร์คุงเขา แต่มันน้อยใจไงไม่รุ้ คนชอบก็มีนะคะ ฮึกๆ TT-TT 
สิ่งที่ชอบอีกอย่างก็คือ "ความคุ้นเคย"ที่มีในเกมนี่ล่ะ ตัวละครหลายๆตัวมีบทในหลายๆภาค สร้างความคุ้นเคยยิ้มแย้มแจ่มใสได้อย่างดี จะนิคิต้าพ่อค้าหน้าเลือดที่พักหลังๆชักโผล่หลายเวอร์ชั่น ทั้งแมว ทั้งกระต่าย วัตซ์ที่ออกมาเป็นช่างตีเหล็กเสมอๆ หรือบองโบยาจที่มักมากับพาหนะยอดนิยม "ปืนใหญ่" และเจ้าของร้านขายของที่มักจะเป็นคนแต่งชุดแขกๆเต้นระบำตลอดเวลา ศัตรูบางตัวก็โผล่แล้วโผล่อีก บางคนอาจจะนึกว่าหากินซ้ำไปมา แต่เรากลับชอบแหะ เหอะๆ และที่ขาดไม่ได้ก็คือเจ้าตัวนี้

เจ้ากระต่ายน้อย ศัตรูห่วยสุดของเกม แต่ก็น่ารักน่ากอดซะไม่มี ขนาดในวิกิยังมีหน้าส่วนตัวเลยนะเนี่ยhttp://en.wikipedia.org/wiki/Rabite
นอกจากนี้ตัวที่เราชอบก็ยังมีไมโคนิโด้คุง เจ้าเห็ดน้อยน่ารักที่มักจะทำให้เราหลับแล้วตื้บ ส่วนโปรองคุงนี่ออกน่าตบตายมากกว่าน่ารัก หุๆ แล้วยังมีตัวอื่นๆอีกที่เราว่าน่ารัก

อีกอย่างที่เราช๊อบชอบอีกล่ะ ก็คือภูตแต่ละธาตุในเกมซึ่งมีทั้งหมด 8 ธาตุ แต่ละตัวก็ล้วนหน้าตาน่ารักทั้งนั้นเลย

รูปนี้เป็นอิลลัสท์ของภาค 3 ที่อยู่ตรงกลางคือแฟรี่ที่เป็นคนมาลากตัวเอกไปมีเอี่ยว
ภูตแต่ละตนก็หน้าตาน่ารัก มีนิสัยเป็นของตนเอง ไล่จากข้างบน ภูตไฟ ซาลามันเดอร์(Salamander)ภูตลม จิน (Jinn)ภูตดวงจันทร์ ลูน่า(Luna)(ที่โดนภูตทอง ออร่า(Aura)เทคโอเวอร์บทในภาค Legend of Mana ของ PS1 ) ภูตความมือ เชด(Shade)ภูตพรรณไม้ ดรายแอด (Dryad)ภูตดิน โนม(Gnome)ภูตแสง วิสป์ (Wisp)และภูตน้ำ อุนดีเน่ (Undine) 
ที่วิกิ เหล่าภูตก็มีหน้าของตัวเองเช่นกัน หุๆhttp://en.wikipedia.org/wiki/Elemental_spirits_%28Seiken_Denetsu%29

โอ บ่นมานานบ่นยาว รู้สึกหายกระเสือกกระสนอยากเล่นลงไปได้มากทีเดียว พิมพ์เองแล้วก็คิดถึงเกมเก่าๆด้วยแหะ ยังงายซีรี่ยส์นี้ก็เป็นซีรี่ยส์แสนรักจริงๆ >__<~

เอื้อเฟื้อข้อมูลและภาพโดย wikipedia เจ้าเก่า มีข้อมูลรวมถึงประวัติด้วย ใครสนใจไปดูได้นะจ้ะ http://en.wikipedia.org/wiki/The_Seiken_Densetsu_series

แถม... นึกขึ้นได้ว่ามันเลยมาวันต่อมาแล้ว งั้นก็ต้องอวยพรวันเกิดพ่อหนุ่มที่จ่าหัวบ๊อกๆอยู่ด้วยน่ะสิ ขอโต๊ดนะจ้ะวินจังที่ตอนนี้โดนเซย์เคนดูดพลังไปหมดแล้ว แต่ไงๆค่ายเดียวกันก็พอกล้อมแกล้มไปก่อนเถอะนะจ้ะ ^^" (เป็นเหตุเป็นผลกันไหมเนี่ย) เอาเป็นว่า
お誕生日おめでとう～　これからもよろしくお願いしますね～
ช่วงนี้ปันใจให้หนุ่มอื่นหลายจริงๆเลยเรา โฮะๆ อย่าถือโทษโกรธกันเลยนะจ้ะวินจังจ๋า แต่หลุดมาฮาเร็มเราแล้วอิชั้นมิปล่อยไปหรอกจ้า - -+ หึหึ