[exteen backup] [part2]ภาคสอง ว่าด้วยโยโกฮาม่า และสินค้าที่ซื้อมา

มาต่อภาคสองจ้า 
ตอนแรกว่าจะเอาไปลงที่บอร์ดด้วย แต่ขี้เกียจ เอาเป็นว่าลงที่บล๊อกหมดละกัน ถ้ามีตรงไหนชาวเราอยากให้เพิ่มเติมละเอียดค่อยไปต่อที่บอร์ดละกันนะจ้ะ~

ในการเดินทางวันสุดท้าย เพื่อนสุดที่เลิฟเราก็โดนเราลากไปทัวร์โยโกฮาม่าแห่งรัก กร๊าก
ประเดิมด้วยการนั่งรถไฟไปถึงชินโยโกฮาม่าเพื่อเข้า Ramen Hakubutsukan หรือก็คือ พิพิธภัณฑ์ ราเมงนั่นเอง

บรรยากาศภายในที่ทำเหมือนสมัยโบราณ

แล้วก็ร้านนี้คือร้านที่ท่านเพื่อนเลือก ฟุคุจังราเมง ของเมือง... อะไรหว่า ฮาคาตะ?

ชาชูราเมงที่พูนไปด้วยหมู
รสชาดไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่อ่ะ เพราะซุปมันเข้มข้นจัง แต่หมูเยอะได้ใจ
นอกจากนี้ก็ยังซื้อเจ้านี่กิน

ไอติมรสเมล่อนในลูกเมล่อน ราคาเพียงร้อยเยนเท่านั้น อร่อยหวานชื่นใจ
ตอนขาเข้า ที่ร้านของที่ระทึก เราไม่เจออะไรน่าสนใจเท่าไหร่ แต่ก็ได้ปั๊มสแตมป์คอร์ดาเลิฟๆมาหนึ่งอัน หุๆ

จากนั้นตามแผนการ เราจะแวะไปหารักแท้ของคิระตันที่อาคารโจโฮอะไรไม่รุ้เนี่ยแหละ ที่สถานี oodoori (หรือ dai หว่า) แต่วุ่นวายไปมากะรถ akai kutsu ที่ดันวิ่งไม่ตรงกะในตั๋วฟรีพาส สุดท้ายเลยต้องวกกลับไปขึ้นสาย minatomirai ไปแทน
พอออกจากสถานีปุ๊บ เลี้ยวปั๊บ ก็เจอตึกพอดี ก็เลยแว่บไปปั๊มคิระตันเลิฟ จริงๆ มันมีอะไรให้เดินแถวนี้ด้วย เช่น พิพิธภัณฑ์หนังสือพิมพ์ แต่เนื่องจากไม่มีเวลาแล้ว เลยต้องรีบไปไชน่าทาวน์ต่อ
ซิกๆ อยากเดินดูรอบๆอ๊า ในเวบมีเขียนว่า ถ้าเดินๆอาจจะเจอร้านที่คิระตันชวนไปในเกมด้วย ฮือออ TT^TT

จากนั้นด้วยความงกจึงเดือนไปไชน่าทาวน์ เพราะเสียงแดกดันจากเพื่อนที่ด่าว่ายอมเสียสี่ร้อยเยนเพื่อลงมาปั๊มหนุ่มเนี่ยนะ
ระหว่างทางเจอคนขับรถพวงมาลัยซ้ายด้วย สองคันแน่ะ แอบคิดว่าหรือว่าย่านนี้รถพวงมาลัยซ้ายจะเยอะฟะ บ้านเราในชีวิตนี้เคยเจอมาแค่คันเดียวเองมั้ง แถวนี้เดินแค่ชั่วโมงเดียวเจอสองคัน
คนขับเป็นผู้หญิงหมดอีกต่างหาก เล่นเอาเพื่อนตรูออกไอเดียแสนงดงามว่า "สงสัยคนขับพวงมาลัยซ้ายจะเป็นผู้หญิง งี้คิระตันก็เป็นผู้หญิงดิ" โห ไอเดียมรึง -_-"
มาไชน่าทาวน์ รู้สึกเหมือนของขายไม่ต่างจากเยาวราชเล้ยยย แถมของกินเยาวราชท่าจะอร่อยกว่า กินเปาหูฉลามไปก้อน อร่อยสู้เปาๆบ้านเรามิได้อ่ะ ซิกๆ
ร้านรวง http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/chinatown1.jpg
ประตูต้องสงสัย ประตูเดียวกะฉากจบฮิฮาระใช่มิเนี่ย?

ทางเดินที่คาดว่าเป็นเส้นที่คอร์ดาแนะนำhttp://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/chinatown3.jpg
ศาลเจ้าอะไรสักอย่างที่แวะด้านในไม่ทันhttp://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/chinatown4.jpg
และ โยโกฮาม่าไดเซไกที่เข้าไปไม่ทัน TT^TT อดดูงานแสดงรูปคอร์ดาเลย ฮือออ

ระหว่างทางเจอร้านต้องสงสัยที่ว่าเป็นร้านที่ให้เปลี่ยนชุดจีนถ่ายรูปด้วย อาจจะเป็นร้านเดียวกะในอังกอร์ อีเวนท์ของเล็นๆและคาจิ๊

สาเหตุที่ต้องรีบร้อนเพราะนัดเจอเพื่อนทางเมล์ที่อยู่โยโกฮาม่าไว้ จากนั้นเราเลยได้นั่งรถฟรีไปสวนซังเคย์เอน หรือสวนฉากจบยูโนะคิในภาคแรกนั่นเอง
เป็นสวนที่เดิมเป็นบ้านของคนใหญ่คนโตในอดีต ปัจจุบันเอามาทำเป็นสวนสวยๆให้คนจ่ายกะตังค์เข้าไปเดิน ช่วงที่ไปนี่ไม่เวิร์คมากตรงที่ดอกไม้ก็เหี่ยวหมดแล้ว ใบไม้ก็ยังไม่แดง เลยไม่มีไรให้ดูซิกๆ ฮานะโชวบุ (อีดอกม่วงๆในฉากจบนังแรดอ่ะแหละ) ก็บานตอนหน้าร้อน ซิกๆ
ภูผา http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien01.jpg
อาคารแบบจีนๆ

สวนบัว (ถ้าบานหมดคงสวยน่าดู)

ทางเดินงดงาม http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien04.jpg
ทะเลสาบงามงด http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien05.jpg
ปลาในสระตัวเบิ้ม http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien06.jpg
อาคารเก่า http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien07.jpg
สะพานข้ามคลองเล็กๆ http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien08.jpg
คลองเล็กๆ

และเพื่อนตรูที่ตาไวมาก

ก็ดั๊นเหลือบไปเห็นฮานะโชวบุที่หลงฤดูอยู่ในหลืบคลอง -_-" ตาไวจริงนะยะ (หรือมีปฏิกิริยากะสี่ม่วง? หุหุ)
เจดีย์แปลกๆ? http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien11.jpg
มินิน้ำตก http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien12.jpg
ประตูสลักลายนางฟ้า http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien13.jpg
อาคารเก่า

แล้วเพื่อนชาวโยโกฮาม่าที่เคารพรักก็เลี้ยงขนมขึ้นชื่อของที่นี่พร้อมกับชาเขียวที่มีบริการให้เราทดลองคนๆตีๆ (ไม่รู้เรียกว่าไรนีฟ่า)

ขนมหวานจ๋อยเหมือนเซมป๋อยภาคอังกอร์ (แหวะ) พอกินกะชาเขียวแล้วกลมกล่อมอร่อยดี
ในอาคารที่พักนี่ ท่านเพื่อนก็เหลือบไปเห็นสแตมป์นังแรด ก็เลยหลอกใช้เพื่อนปั๊มให้ (เพราะเพื่อนปั๊มสวยอ่ะ)
จากนั้นแว่บไปถ่ายเทศกาลดอกเบญจมาศมานิดนึง ไปเจอดอกเบญแบบแปลกๆด้วย

แผ่เป็นจานเลย
เบญจมาศเรียงราย ดอกบึ้มๆทั้งน้านhttp://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/sankeien17.jpg

ตบท้ายด้วยการอ้อนท่านเพื่อนพาไปยังร้าน อิโนอุเอะชิคคิ (เครื่องเขิลล์?) ซึ่งเป็นร้านต้นแบบอีเวนท์พาไปร้านเครื่องเขินของนังแรดทั้งหมด
ถนนหน้าร้านที่ประดับไฟคริสมาสแล้วhttp://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/inoueshikki1.jpg
และร้านค่ะ

มีที่ปั๊มยูโนะแรดอยู่หน้าร้าน สาวชุดสีดำๆที่เห็นในร้านก็คอเดียวกันแหละ ล่อพกสเตลล่าโน้ตมาสามเล่ม อร่อก
เข้าไป... ของแพงกว่าที่คิด สมเป็นเครื่องเขินยูโนะคิจริงๆ มีกล่องใส่ของอันหนึ่งสวยมากกกกก สีขาวดำ พื้นดำลายซากุระขาว อันละ.... เก้าพันเยนป่าวหว่า แพงโคตร TT^TT (ไม่ก็แพงกว่านั้นแหละ)
ตะเกียบยูโนะคิก็แพงกว่าที่คิด ซิกๆ TT^TT (แต่ก็ซื้อมา หึหึ)

สรุปสินค้าที่ซื้อและของฝากจ้า
ประเดิมด้วยน้ำสองป๋องที่ดวดมา

โพชั่นหลง (เข้าใจว่าแถวนั้นคงไม่ค่อยมีคนซื้อมั้ง) เลยได้ซื้อมาอีกสองป๋อง
หนังสือการ์ตูนจากร้านมือสอง

yorugata aijin senmonten ของ คาโอริ ยูคิ และโนดาเมะคาแรคเตอร์บุค
ของฝากจากวัดโซโจจิ

เครื่องราง แสตมป์ และเซียมซี
ของฝากจากโยโกฮาม่า

ขนมจากซังเคยเอ็น และน้องเกี๋ยวซ่าดุ๊กดิ๊ก
แล้วก้โซนของโอตาคุจ้า เริ่มด้วยของที่สั่งจากเวบโคเอที่เพื่อนหิ้วมาให้

คอร์ดาอังกอร์พรีเมียม แถมการ์ดที่แง่งไม่มีไรเลย หลอกขายกันนี่หว่า โคเอ แถมมีเจ็ดใบ ทำไม๊ทำไมใบสุดท้ายถึงไม่เป็นคิระตันล่ะ!! TT^TT
และวอยส์การ์ดจิโมะ ที่ถ้าไม่มีประโยคนั้น มันจะกลายเป็นหื่นไปในทันที
ของฝากจากร้านเครื่องเขิน

จากซ้ายมาขวา
ที่คื่นหนังสือซากุระ ที่คั่นหนังสือนกบิน ที่ห้อยมือถือฟลุททอง (ของฝากแพตต้อยนะจ้ะ อันนี้หุๆ) ตะเกียบยูโนะคิ และถาด(?)ลายกระต่ายน้อย 
แสตมป์จากแรลลี่ (ที่ใช้ด้านหลังกระดาษแมวเนียนโกะ เพราะลืมเตรียมกระดาษไป กร๊าก)

จากซ้ายมาขวา บนมาล่าง
ร้านเครื่องเขินยูโนะคิ สวนซังเคย์เอ็น โจโฮๆอะไรหว่าคิระตัน และพิพิธราเมง
ตามมาติดๆด้วยโดจินลาล้า 
เปิดด้วยฮารุกะค่า

แบบว่าในเมืองกรุงนี่มีของให้เลือกมากกว่าจริงจริ๊งงงง เซอร์ที่อยากได้ โอซาก้าไม่มี แต่ในเมืองอ่ะมี ซิกๆ (แต่บางเล่มก็แพงแสรด เล่มละพันเยนเงี้ย บางก็บาง หื่นก็หื่น)
และคอร์ดา

ซื้อมาผิดอ๊า แบบว่าจำไม่ได้ว่ายูโนะคิผมสั้นสุดเท่ห์มันเล่มไหน เจอเล่มนี้เลยคว้ามา แต่มันมิช่ายอ่า เล่มนี้เศร้าไป มิชอบบบ (หมายถึงเล่มขวาล่าง)
เล่มซ้ายล่างปกแรดโคตรๆ แต่พอเปิดข้างในแล้วดันเป็นเซอร์ที่เคยสูบรูปดีใจลันหล้า
จากนั้นก็นำเสนอของจากอีเวนท์ค่า

ประเป๋า แพมฟุ และปากกา
และโดจ้า


มิต้องห่วง ร้อยละเก้าสิบเป็นอีแรด หึหึ มีสองเล่มกลางบนของภาพล่างนี่ที่มีคิระตันด้วย แล้วก็มีกระดาษเขียน จม คิระตัน
ตอนนี้กำลังติดใจอีเล่มที่ปกเป็นคิระตัน คาจิ และแรดยูโนะคิมากมาย 
ตอนแรกเป็นสองหนุ่มคาจิ และแรดที่พยายามจะสนิทกันเพราะคิดว่าตัวเองทะเลาะกันทำให้น้องนางเสียใจ ท้ายที่สุดน้องนางแค่แพ้เกสรดอกไม้เลยน้ำตาไหล สองคนก็กลับมาต่อยกันเหมือนเดิม
ส่วนตอนหลังเป็นคิระตัน ที่เมื่อน้องนางเกิดอยากรุ้ว่าคิระตันสมัยเด็กๆที่เป็นพวกคุณชายเอาแต่ใจเป็นไง พวกภูตเลยเสกให้มีคิระตันตอนเด็กมาสร้างความปวดหัวให้คิระตัน แต่ก็เริ่มสร้างความเข้าใจอันดีในตัวเองของคิระตันด้วย
ชอบท้ายสุดที่เซอร์วิสจากภูตให้คุณพี่สาวที่ตามดูแลคิระตันได้ฝากข้อความถึงว่า "เลิกทำเป็นบังเอิญเพื่อชวนสาวซะทีเถอะ ทางนี้เห็นแล้วอายแทน" จากนั้นคิระตันเลยเริ่มรุกน้องนางซะที
ปล ไหนๆเล่มนี้ก็เขียนเหมือนต่อจากเล่มก่อน งั้นเล่มหน้าเขียนต่อจากเล่มนี้เลยละกันนะคะ คิระตันจะได้เลิฟๆกะน้องนางซะที ในเกมซึนจนอยากกระโดดตบเลย

อยากแสกนโดแจก กรี๊ดดดดดด
แต่ที่นี่ไม่มีแสกนเนอร์ TT^TT
อยากแปลโดเลิฟๆคิระตันใจจะขาด (แต่จริงๆก็ยังมีที่ที่อ่านไม่เก็ท) อยากแปลโดหื่นเซมปายย TT^TT (อันนี้อ่านทะลุปรุโปร่ง ก็โดหื่นมันไม่ค่อยมีเรื่องไรนี่ฟ่า -_-")

edit @ 8 Nov 2007 16:45:12 by wassery_harp