[exteen backup] หน่ายใจ entry editor เปิดไม่ได้ + ขี้เกียจอัพจัง

อันเนื่องมาจากว่า entry editor โหลดไม่ขึ้น ไม่ทราบด้วยเหตุอันใด ไอ้เราก็เก่งคอมขั้นเทพ (เปรียบเทียบกะพวกเกรียนเทพที่ทำไรไม่เอาอ่าวเลย) ไปตั้งกระทู้ถามก็ไม่มีใครตอบ ทำไมชีวิตเศร้าขนาดนี้ 
ก็เอาเป็นว่าจะอัพเอนทรี่แบบทำอะไรไม่ได้ไปก่อนละกัน รูปจะลงเป็นลิงค์ ถ้าลิงค์ไม่ขึ้นก็ขอความกรุณาท่านที่อยากดูรูปใช้วิธี คลิ๊กที่ด้านหน้าตัวอักษรแรกของลิงค์ จากนั้นเลือนเมาส์ไปที่ตัวอักษรสุดท้ายแล้วกด shift ค้างไว้แล้วคลิ๊ก จากนั้นกด ctrl และ c เพื่อก๊อบปี้ลิงค์ได้ค่ะ
ถ้าหากว่ามันไม่หายในเร็ววัน บางทีช่วงนี้อาจจะต้องหนีไปเขียนที่ Livejournal แทนนะคะ

คิดว่าลบ cache แล้วอาจจะหาย แต่ก็ขี้เกียจอ่ะนะ
เขียนตามรูปละกัน ขี้เกียจเรียบเรียง
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/4million.jpg
อันนี้เป็นตู้พระ ก็เทียบๆกะหิ้งพระบ้านเราอ่ะนะ แต่ของที่นี่หน้าตาจะหะรูหะรา และราคานรกมาก อย่างตู้นี้ราคาสี่ล้านเยนเอง...
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/seisho.jpg 
ที่ประทับใจและอยากได้มากคือนี่ หนังสือคำสอนของศาสนาพุทธนิกายต่างๆของญี่ปุ่น เล่มนึงไม่แพงเท่าไหร่ สามร้อยถึงห้าร้อยเยนเอง 
พนักงานในร้านก็ใจดีมากเลย พอรุ้ว่าเป็นคนต่างชาติ เค้าก็บอกว่าถ้าอยากรุ้อะไรก็เรียกถามได้ตลอดนะคะ 
แล้วก็อันนี้เป็นชีสเค้กอบก้อนละห้าร้อยเยน แต่ใหญ่น่าดู เส้นผ่านศูนย์กลางเกือบฟุตนึง แถมอร่อยอีกต่างหาก 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/cheesecake2.jpg 
จากนั้นก็ได้บังเอิญไปเจอร้านขายเครื่องดนตรี เลยเดินไปดูฟลุทสักนิด แล้วก็จ๊กหนังสือโฆษณาฟลุทมาด้วย
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute1.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute4.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute5.jpg 
ฟลุทอลังๆ มีลวดลายด้วย สวยดี 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute3.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute2.jpg 
ฟลุททองก็มีๆ 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute6.jpg 
แล้วก็มีราคาฟลุทมาให้ดู 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute_nedan.jpg 
จะเห็นได้เลยว่า ฟลุททองราคาแพงสุดจริงๆ แล้วที่บอกว่าราคาเป็นล้านนั่นก็เป็นเรื่องจริงเหมือนกัน เพราะตามอีใบนี้นี่ ฟลุททองต่ำๆก็สองล้านแล้ว แพงๆก็สี่ล้านเยน 
อันนี้เป็นของดีอีกอย่าง 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/flute_room.jpg 
คือห้องซ้อมแบบสั่งติดตั้งได้ มีล้กษณะเป็นเหมือนกล่องใหญ่ๆ สั่งให้ไปตั้งไว้ในบ้าน 
แล้วก็ไปเจอศาลเจ้ามา 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/inari3.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/inari2.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/inari1.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/tenmanguu1.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/yao1.jpg 
ของที่ระทึกจากพิธีการเล็กๆต้อนรับนักเรียนแลกเปลี่ยน 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/shiki.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/kinen1.jpg 
เป็นนาฬิกา... แต่พอกลับด้านที่ตั้ง 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/kinen2.jpg 
ก็สามารถเปลี่ยนเป็นแสดงอุณหภูมิได้!! นอกจากนี้ถ้าหมุนไปตั้งอีกด้านก็จะเป็นที่จจับเวลาได้ด้วย 
บริการมือถือของญี่ยังมีไรหนุกๆอีก อาทิเช่น 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/mobile_fma.jpg 
เป็นเมล์แบบที่ก่อนเปิดเมล์จะเป็นอนิเมชชั่น อันที่เอามาโฆษณาเป็นพ่อลูกชิ้นที่จุดไฟปิ้งตัวเองได้ 
มีเพื่อนพาไปดูร้านปาจิงโกะด้วย เสียงดังหนวกหูมากมายและเหม็นบุหรี่ฟุ้งอีกต่างหาก อยากลองเล่นนะ แต่ไปนั่งในนั้นไม่ไหวอ่ะ (+เล่นไปก็หมดตัวแหงๆ) 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/pachinko_eva.jpg 
อันนี้เป็นตู้ปาจิงโกะ eva ที่นี่ เกม การ์ตูนและหนัง ก็มีเอามาทำเป็นตู้ปาจิงโกะด้วย 
แล้วก็ร้านปาจิงโกะที่นี่จะมีแบบที่เรียกว่า pachisuro ก็คือมีทั้งปาจิงโกะและสล๊อต 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/slot.jpg 
ไปกินร้านอาหารไทยมาด้วย มีฟามสุขเสียจริง รุ้สึกอดอยากรสชาติแบบไทยๆหลาย 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/thaifood.jpg 
ราคาอาหารไทยที่นี่ก็จัดว่าแพงทีเดียว 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/thaifood_nedan.jpg 
ของกิน 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/asa_sushi.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/bentou1.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/butashouka.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/dekaichi.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/ika_ramen.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/kare_sushi.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/nakau_kamo_gyuu.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/nakau_oyako.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/omukare.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/shokudou_katsudon.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/super_nanban_hanburg.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/wienewurst.jpg 
http://i58.photobucket.com/albums/g257/wasseryharp/blog/rarecheese.jpg 
เอาล่ะ แค่นี้ก่อนดีกว่า 
หวังว่าคราวหน้าจะใช้ได้เป็นปกติซะทีนะ 
ปล เฮ่อ นับวันจะยิ่งทนอีเวียดไม่ได้ 
เมื่อวานไปนารามันก็มาสายให้คนทั้งรถรอ ดีที่เราออกมาก่อน ไม่งั้นได้ซวยโดนหางเลขแน่ มันนัดเราเจอตอนแปดโมงเช้า เพราะที่รถเค้านัดกันแปดโมงครึ่ง แต่มันปรากฏกายตอนแปดโมงเกือบจะห้าสิบ แต่สัมภาษณ์ได้ความว่า มันตื่นตั้งแต่ตีห้า แต่นั่งเล่นเน็ทอยู่ แล้วก็มาบ่นว่าหิวข้าวๆ ยังไม่ได้กินข้าวเช้า 
ยิ่งไปกว่านั้นยังให้รถทั้งคันรออีกสิบกว่านาที ตอนที่ไปเดินที่โตไดจิ แล้วพอรถจะออก มันหายไปคนเดียว มือถือไม่พก เพราะตอนเช้าหาไม่เจอ ทำเค้าวุ่นไปหมด ต้องให้ อ กะรุ่นพี่ไปวิ่งตามหาในวัด 
วันนี้เอาอีกล่ะ เราไปธนาคารเพื่อจะกดตังค์ เราก็กดไปตามหน้าที่ มันก็แง่งจะอัพบุค แต่มันทำไม่เป็น (สอบถามได้ความว่าที่เวียดไม่มี) มันก็เอาแต่เรียกๆเราอยู่นั่นแหละ แบบว่า เฮ้ยตรูก็ทำของตรูอยู่ รอก่อนได้มั้ย? แล้วแบบ พี่ก็เรียนญี่มา พี่ก็อ่านหน้าจอแล้วทำเองไม่เป็นเหรอ? หรือพี่ไม่อยากอ่านญี่ พี่ก็เปลี่ยนเป็นภาษาอังไม่ได้รึไง เห็นชอบบอกว่าตัวเองเก่งอังกฤษ? แถมสัมภาระทั้งหมดของตัวเองก็เอาไปวางโปะบนหน้าจอ touch screen กลัวหน้าจอเค้าไม่เจ๊งเหรอ? 
อีกเรื่อง เราลงไปทำกับข้าว ปรากฏว่าด้วยสันดานที่กะปริมาณไม่ค่อยถูกเลยทำเยอะไป แล้วเราก็เลยแบ่งส่วนที่ใส่จานเราไม่พอ ไปลงที่อีกชามนึง (ซึ่งปริมาณเกือบครึ่งของทั้งหมด) แล้วเราก็โทรไปชวนมันมาว่ากินด้วยมั้ยตามมารยาท สิ่งที่มันทำคือ เดินมาหาเรา บอกว่าอิ่มแล้ว แล้วก็นั่งกินในชามแบ่งจนหมด (ย้ำอีกทีว่าปริมาณเกือบครึ่ง) แล้วพอกินเสร็จก็บอกว่า เนี่ย อิ่มๆจะแย่อยู่แล้ว... เนี่ย เพราะว่าถูกเราชวนมากินเนี่ย 
...เออ เป็นบุญของตรูอย่างแรงที่มันมาแย่งตรูกินไปเกือบครึ่ง... 
ใครที่มีคนรู้จักเป็นเวียดนามที่นิสัยดีๆ ช่วยมายืนยันทีเถอะว่าคนเวียดนามจริงๆไม่ใช่คนแบบนี้ ก่อนที่เราจะทนไม่ไหวและกลายร่างเป็นพวกเหยียดเชื้อชาติไปซะก่อน... 
เรื่องโลว์เทคเนี่ย โอเค มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ แต่เรื่องไร้มารยาท หยิบของไม่เคยขอก่อน จะเขียนหนังสือคนอื่น กระดาษคนอื่นไม่ขอมีการก่อน ตัวเองชักช้าอืดอาดแต่ชอบเร่งคนอื่นเวลาดูอะไรที่เขาสนใจ ไม่ฟังเวลาคนอื่นพูด เรื่องโลว์เทคแต่เราพูดอะไรไปไม่เคยจะเชื่อ บางทีทำท่าเหมือนฟังแต่จริงๆแล้วไม่ได้ฟังก็มี แถมชอบทำตัวให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองโลว์เทค ชอบส่งเสียงดังในลิฟท์ที่ตัวนิดเดียวและเก็บเสียงไม่อยู่ ชอบเขย่าลิฟท์ ชอบพูดว่าตัวเองรู้ดีทั้งๆที่ไม่ได้รู้อะไรเลย ปากบอกขอโทษแต่ในใจไม่ได้สำนึกผิด หรือใจสำนึกผิด แต่การกระทำก็ยังเบียดเบียนคนอื่นเหมือนเดิม ไม่มีการพัฒนา ฯลฯ เหนื่อยใจจริงฟุย คนอื่นเขาก็มากันประเทศละหลายคน เขาเลยอยู่ด้วยกันได้ ทำไมไทยกะเวียดนามมันต้องมาแค่อย่างละคนฟะ ต่อจากนี้ไปอยู่คนเดียวท่าจะสบายใจกว่านะเนี่ย... 
ปล ตอนนี้รับสั่งซื้อของแล้วนะคะ ใครสนใจติดต่อมาได้ตลอดเลยค่า

ปล อีกรอบ ลองแล้วพบว่าอย่างน้อยยังเขียนโค้ดได้ฟะ งั้นก็ยังพอทำไรได้ ชริ