Touken Ranbu Fanfiction - Kogitsunemaru x Mikazuki Munechika - 狐の嫁入り//จิ้งจอกรับเจ้าสาว ตอนที่ 1

Touken Ranbu Fanfiction - Kogitsunemaru x Mikazuki Munechika - 
狐の嫁入り//จิ้งจอกรับเจ้าสาว

ตอนที่ 1 : 
เหตุนั้นเกิดเมื่อครั้งอดีตอันแสนยาวนาน
เมื่อจิตวิญญาณแห่งศาสตราเล่มงามยังคงเยาว์วัย
แต่ละฝีก้าวเท้าที่วิ่งยังดูซุกซนสนุกสนาน
และรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้ายังคงดูใสซื่อบริสุทธิ์
ดวงตากลมโตสีน้ำเงินหรี่จนแทบปิดจากรอยยิ้มและแก้มยุ้ย ทันทีที่เจ้าตัวมองเห็นชายที่เป็นเป้าหมายยืนอยู่ไม่ไกล
เด็กน้อยเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น จนเข้าใกล้ชายคนนั้น และโผร่างเข้าเกาะเอวของเขาพร้อมส่งเสียงหัวเราะออกมา



"เจอตัวแล้ว! ท่านพี่!"
ชายรูปร่างใหญ่กว่า ท่าทางเริ่มเป็นหนุ่ม ยื่นมือมาลูบหัวของเด็กน้อยเบาๆ
มุมปากของเขายกขึ้นยิ้มอย่างเอ็นดู
แววตาสีแดงสะท้อนประกายอย่างอ่อนโยน
"มีอะไรรึ มิคาสึกิ"
เสียงทุ่มต่ำที่พึ่งแตกเรียกชื่อของเด็กน้อยขึ้น
"ท่านพี่โคกิทสึเนะมารุ! ท่านพ่อมุเนจิกะบอกข้าว่าท่านเป็นจิ้งจอกใช่หรือไม่?"
คำถามของมิคาสึกิทำให้มือของโคกิทสึเนะมารุหยุดลง
เขากระพริบตาปริบๆ
ไม่รู้ว่าปลายผมที่กระหวัดขึ้นขยับไหวเพราะต้องลมหรืออย่างไร
"ข้า ... ก็เป็นดาบเหมือนเจ้านั่นแหละ แต่แค่มีความเกี่ยวข้องกับเทพจิ้งจอกเท่านั้น"
เขาตอบคำถามระคนหัวเราะ
มิคาสึกิขมวดคิ้วบางเล็กน้อยแล้วทำปากเบ้ขึ้นมา ชายที่เป็นพี่จึงย่อเข่าลงให้สูงเท่ากับเด็กชาย ก่อนจะมองเข้าไปในดวงตาวาวแล้วถามคำถาม
"เจ้ามีอะไรรึ?"
"ข้าอ่านจากหนังสือว่าหากฝนตกในยามที่สุริยันฉายแสง นั่นแปลว่าจิ้งจอกได้เข้าสู่พิธีวิวาห์ พอข้าไปถามท่านพ่อว่าจริงหรือไม่ ท่านกลับหัวเราะ แล้วบอกให้ข้ามาถามจิ้งจอกอย่างท่านพี่"
เด็กน้อยทำแก้มป่องราวกับโกรธงอน
"ท่านจะตอบข้าได้หรือไม่? ท่านพี่โคกิทสึเนะมารุ"
คำถามของเจ้าเด็กตัวน้อยที่แสนไร้เดียงสาทำให้โคกิทสึเนะมารุเบิกตาขึ้นเล็กน้อย
เขากระพริบตาถี่ๆ สี่ห้าครั้งราวกับจะหาคำตอบ
"นั่นสินะ แล้วทำไมเจ้าถึงอยากรู้ล่ะ? มิคาสึกิ"
จิ้งจอกหนุ่มจำแลงแสร้งถามกลับเพื่อถ่วงเวลาที่จะหาคำตอบดีๆ ให้กับน้องชาย เพราะเขาเองก็ยังไม่เคยเห็นการแต่งงานของจิ้งจอกด้วยตาตัวเองสักครั้ง แม้ตนเองจะถือว่ากำเนิดมาจากการชักพาของเทพจิ้งจอกก็ตาม

คราวนี้กลับเป็นมิคาสึกิที่มีสีหน้าตกใจเล็กน้อย
ก่อนจะก้มหน้าลง บิดตัวไปมา และลังเลที่จะตอบ
"ก็ข้า ..."
เด็กน้อยเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของพี่ชายที่ตอนนี้กลับยิ้มอย่างสนุกสนานกับท่าทีแปลกๆ ของน้องชายตนเอง
แต่คำตอบที่ได้มากลับทำให้คนเป็นพี่ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่
เมื่อเจ้าของดวงตาสีน้ำเงินงดงามตอบกลับมาพร้อมประกายของจันทร์เสี้ยวสุกสว่างในนัยน์ตาและสีแดงฝาดเต็มใบหน้า
"ก็ข้าแค่สงสัยว่า หากข้าแต่งงานกับท่านพี่ ฝนจะตกหรือไม่?"

ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วครู่หนึ่ง
เด็กชายตัวเล็กมองหน้าของพี่ชายด้วยความเขินอายและรอยยิ้มที่ไร้เดียงสา
โคกิทสึเนะมารุนิ่งไป ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ และลูบหัวมิคาสึกิต่อ
"เจ้าจะแต่งงานกับข้ารึ? มิคาสึกิ"
เด็กคนเดิมกลับไปงอนแก้มป่องแล้วยกสองมือขึ้นทุบร่างใหญ่ของพี่ชายเบาๆ
ชายหนุ่มดึงร่างของเด็กน้อยเข้ากอดแผ่วเบาอย่างทนุถนอม แล้วอุ้มขึ้น มิคาสึกิหยุดมือแล้วเปลี่ยนเป็นจับไปที่ไหล่สองข้างของพี่ชาย
ระดับสายตาของทั้งสองเท่ากันอีกครั้ง
มิคาสึกิมองเข้าไปในอัญมณีสีแดง แล้วเอียงคอถาม
"ไม่ได้หรือ? ท่านพี่?"
จันทราในนั้นสั่นไหวแผ่วเบา
โคกิทสึเนะอดคิดไม่ได้ว่า น้องชายคนนี้โตพอที่จะรู้ความหมายของการแต่งงานแล้วหรือยัง
หรือแท้จริงเขาชาญฉลาดและโตเร็วพอที่จะรู้ถึง "ความรัก" เสียแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ขยับใบหน้าลงสัมผัสริมฝีปากแผ่วเบากับแก้มนวลของเด็กตัวเล็ก
"ย่อมได้สิ มิคาสึกิ"
ดวงจันทร์ดวงน้อยราวกับเปล่งประกายออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเต็มใบหน้าของมิคาสึกิ แล้วเขาก็โผตัวเข้าโอบกอดรอบลำคอของพี่ชาย
"ข้ารักท่านพี่โคกิทสึเนะมารุที่สุดเลย! แล้วข้าจะรอดูว่าวันแต่งงานของเราจะมีฝนตกหรือไม่"
โคกิทสึเนะมารุเพียงลูบไล้แผ่นหลังที่ยังอ่อนเยาว์นั้นตอบอย่างเอ็นดูรักใคร่

=============================================================
แค่จู่ๆ ก็อยากแต่งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เพราะโดนโดจินของ TEC เล่นงาน
อยากเขียนเรื่องจิ้งจอกแต่งงานกับคู่นี้มากกกกก โฮกกกกกก TT3TT
ได้รับความอนุเคราะห์พลังจิ้นจากสองเซอร์เคิลค่า
เลยออกมาเป็นแบบนี้
ถ้ามีความผิดพลาดหรือข้อติชมได้ เชิญสกรัมได้เต็มที่ค่ะ ฮืออออออออ
แต่งเพราะความคิดชั่วแล่นแท้ๆ
จะจบไงยังไม่รู้เลย <--- อ้าว อีนี่