Touken Ranbu Fanfiction - Kogitsunemaru x Mikazuki Munechika - 狐の嫁入り//จิ้งจอกรับเจ้าสาว ตอนที่ 2

Touken Ranbu Fanfiction - Kogitsunemaru x Mikazuki Munechika - 
狐の嫁入り//จิ้งจอกรับเจ้าสาว

ตอนที่ 2 : 

จิ้งจอกหนุ่มน้อยในวันวานได้เติบโตจนกลายเป็นชายร่างสูงใหญ่ และบัดนี้ได้ใช้ชีวิตอยู่ในฐานทัพ "ฮงมารุ" เพื่อร่วมภาระกิจอันสำคัญจาก "รัฐบาลแห่งกาลเวลา"
อันที่จริงรายละเอียดของรัฐบาลอะไรนั่น เขาเองก็ไม่รู้สักเท่าไหร่
เขารู้เพียง มีมนุษย์ผู้มีพลังพิเศษเรียกเขาขึ้นมา และมอบกายเนื้อให้ เพื่อให้ร่วมมือกันปกป้องประวัติศาสตร์ของมนุษย์
การร่วมมือกับมนุษย์ไม่ใช่กงการอะไรของเทพที่สถิตย์ในสิ่งของอย่างเขา
แต่เมื่อถูกเรียกมา และมนุษย์ผู้นั้นมีสถานะเป็น "นาย" เขาจึงต้องปฏิบัติตาม

แต่เมื่ออยู่ไปอยู่มา มันก็สนุกดีเหมือนกัน

ไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย "ซานิวะ" ที่เป็นมนุษย์นิสัยดีและนอบน้อม พอที่จะทำให้เขารับใช้ได้อย่างสบายใจ
หรือการได้พบพี่น้องเก่าที่ไม่ได้เจอกันนานทั้งอิชิคิริมารุ อิวะโทโอชิ อิมะโนะสึรุงิ
และ ... มิคาสึกิ มุเนจิกะ

หลายคืนมานี้ ความฝันเรื่องของอดีตเมื่อนานแสนนานสะท้อนภาพอย่างแจ่มชัด
เป็นเรื่องที่จิ้งจอกหนุ่มไม่เคยลืม แต่ความฝันนั้นราวกับช่วยตอกย้ำให้รู้สึกว้าวุ่นในใจ
มิคาสึกิ น้องชายของเขา เคยเป็นน้องชายที่แสนน่ารักและงดงาม
รอยยิ้มที่ดูสดใสทำให้เขารู้สึกสบายใจทุกครั้งที่ได้เห็น
จันทร์เสี้ยวในตาคู่นั้นช่างสวยและดูไร้เดียงสา
แต่ตั้งแต่วันที่เด็กน้อยวิ่งมาบอกกับเขาว่าต้องการจะแต่งงานกับตน
ดูเหมือนโลกมันก็เริ่มกลับตาลปัตร

เจ้าเด็กตัวน้อยย่างเข้าสู่วัยที่เจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว
จนทำให้จิ้งจอกหนุ่มแทบลืมหายใจกับความเร็ว และความเปลี่ยนแปลงนั้น
เริ่มจากส่วนสูงที่เคยเป็นดั่งตุ๊กตา กลับค่อยๆ ไล่เขาขึ้นมาทีละนิดจนดูงามสง่า
ใบหน้าที่กลมนุ่มมือเสียจนเขาเคยหยิกแก้มนั้นเล่น ดูเรียวลงจนกลายเป็นใบหน้าคม
ดวงตากลมโตเองค่อยกลายเป็นดวงตาหวานแต่คมบาด
จันทร์เสียวในตาคู่สวยที่ดูไร้เดียงสาเองก็ถูกแต้มด้วยความเย้ายวน
ร่างกายของเด็กก็สลัดคราบความเยาว์นั้น จนเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มร่างบางสูง
ความเปลี่ยนแปลงทางการของเด็กน้อยทำให้คำพูดของมิคาสึกิดังก้องในใจ และคำสัญญาที่ตัวเขาเองพูดไว้ก็กลายเป็นบ่วงรัดตัวของเขา
รอยยิ้มของมิคาสึกิที่เคยทำให้เขาสบายใจ กลับทำให้เขาประหม่า

ก่อนที่โคกิทสึเนะมารุจะยืนยันมั่นใจกับความรู้สึกตนเอง
มิคาสึกิก็ไม่ใช่เพียงน้องชายสำหรับเขาอีกแล้ว

แต่เมื่อมิคาสึกิโตขึ้น เขากลับไม่พูดถึงเรื่องนั้นอีกเลย

จนกระทั่งกาลเวลาแยกทั้งสองจากกัน
ก่อนจะนำพาทั้งสองมาเจอกันอีกครั้ง ณ ช่องว่างแห่งกาลเวลาแห่งนี้

มิคาสึกิกลายเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ยวนใจ
แต่วางตัวราวกับเจ้าหญิงที่ไม่มีใครอาจเอื้อม ไม่เว้นแม้กับโคกิทสึเนะมารุเอง
ใบหน้าที่งดงามนั้นมีรอยยิ้มประดับแต่งไม่เคยจางหาย
และยังเป็นมิตรที่ดีต่อทุกๆ คน
กับบรรดาพี่น้องซังโจ เขาเองก็มีความเป็นกันเอง ร่วมสังสรรค์สรวลเสเฮฮากันเสมอ

แต่เมื่อโคกิทสึเนะมารุพยายามจะชิดใกล้เมื่อไหร่
เจ้าดวงจันทร์นั้่นต้องเร้นพรายเข้าสู่ในเมฆหมอกไปเสียทุกที

จิ้งจอกหนุ่มไม่เคยนึกรังเกียจชาติกำเนิดของตนเอง
เว้นเสียแต่หลังจากที่เขาสูญเสียน้องชายที่แสนน่ารักบริสุทธิ์ไป
เขากลับเริ่มรู้สึกว่า บางทีคงดี ถ้าเขาเกิดมาช้ากว่านี้
เขาจะได้ไม่ต้องเป็นผู้ที่รับรู้คำสัญญาเพียงลมปาก
และไม่ต้องเป็นผู้เดียวที่หลงใจเผลอไผลไปกับคำพูดไร้เดียงสาของเด็ก
ที่เด็กคนนั้นคงปล่อยให้กระแสของกาลเวลาพัดพามันล่องลอยหายไปเสียแล้ว

ความฝันที่ชัดเจนจนเกินไปทำให้ดูเหมือนถูกคำสาปอะไรเสียมากกว่า
โคกิทสึเนะมารุนั่งอยู่ที่ริมชานของห้องตนเองพลางมองไปยังจันทร์เสี้ยวดวงใหญ่บนฟากฟ้าสีน้ำเงินเข้มของราตรี

เมื่ออารมณ์ขุ่นมัว สุราใสในมือก็พลอยรสฝืดขัดไปด้วย
โคกิทสึเนะมารุจ้องมองจันทร์ดวงงามสะท้อนในป้านเหล้า
ก่อนจะกลืนกินทุกสิ่งเข้าไปในเพียงอึดใจเดียว