Touken Ranbu Fanfiction - Tsurumaru Kuninaga x Ichigo Hitofuri - ริมฝีปากนั้นของอิจินี่

ใกล้จะวาเลนไทนแล้ววววววว
เลยมาเคลียร์ไอเดียสั้นๆ ก่อนจะไปจัดการกะฟิควาเลนไทน์ซะหน่อยค่า
อันนี้ก็เป็นฟิคที่เกิดมาจากรูปครบปีของอิจินี่ที่ยิ้มหวานโดนใจแม่ยกเสียนี่กระไรหัวใจจะวายยยยย
แถมเจอแฟนๆ ชาวญี่ปุ่นมาทำสรุปรวมภาพหลายๆ ภาพของอิจินี่ แล้วเขียนว่า "ริมฝีปากอิจินี่นี่อวบอิ่มเนอะ"
สมองแม่ยกก็หยุดทำงานไปสามสิบวินาทีค่ะ <3 <3 <3
แล้วพอเจอภาพทสึรุมารุนั่งกินดังโงะอยู่ริมระเบียง
อุแหม๊~~~ ประหนึ่งทสึรุนั่งกินหนมอยู่ แล้วอิจินี่ก็ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม มีฉากหลังเป็นต้นซากุระ อย่างแน่นอนนนนนนน
//ลาก่อย สติของติ่ง
บวกกับเมาท์กะแฟนเกิร์ลด้วยกัน ก็เลย บรึ้มมมมมมม กลายเป็นมินิฟิคออกมา
ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเลย เลยเป็นครั้งแรกในชีวิตที่แต่งสั้นๆ ได้ค่ะ

ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ <3
Touken Ranbu Fanfiction - Tsurumaru Kuninaga x Ichigo Hitofuri - "ริมฝีปากนั้นของอิจินี่"
... วันหนึ่งที่อากาศยะเยือกในฤดูหนาว ...
นายหญิงแห่งฮงมารุที่ออกกรำศึกหลายคราอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดก็ล้มตึงไปเพราะไข้ขึ้นจนต้องนอนซมอยู่ในเตียงแสนอบอุ่นลึกเข้าไปในอาคาร
ทำให้วันนี้เหล่าจิตวิญญาณแห่งดาบหวังจะได้พักผ่อนกันสบายๆ เช่นกัน
แต่สุดท้ายก็ต้องมาช่วยกันเก็บข้าวของเครื่องใช้หน้าหนาว เพราะซานิวะสาวเปลี่ยนฤดูกาลเป็นฤดูใบไม้ผลิก่อนจะหนีไปพักผ่อน
ฮาเซเบะเป็นคนนำขบวนหนุ่มดาบที่อยากจะนอนกลิ้งมากกว่า ค่อยๆ ขนฟูกผืนหนา เตาผิงให้ความอบอุ่น หรือโต๊ะโคตัทสึกลับไปเก็บในห้องเก็บของ
พอหมดเวลาช่วงเช้า งานก็เสร็จไปมาก หลายคนหลบมานั่งพักอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ของฮงมารุ ก่อนที่มิตสึทาดะจะขอร้อง (แกมบังคับ) ให้เพื่อนร่วมเจ้านายเก่าชาวดาเตะช่วยกันชงชาและถือขนมมาเลี้ยงทุกคนที่เหนื่อยจากการทำงาน

ดาบหนุ่มน้อยที่สะสวยสะโอดสะองค์อย่างมิดาเระโทชิโร่นั่งหันหน้าออกไปทางสวนที่มีซากุระบานสะพรั่งจนไม่น่าเชื่อว่าเมื่อวานหิมะยังตกอยู่เลย
เจ้าตัวหยิบขนมโมจิเข้าปาก เคี้ยวหยับๆ ก่อนจะวางขนมลงแล้วเอานิ้วมือไล้ไปตามริมฝีปากของตัวเอง
"อารุจิเปลี่ยนฤดูกาลเป็นฤดูใบไม้ผลิก็ดีแล้วอยู่หรอก"
แล้วมิดาเระก็เริ่มบ่นออกมา
"แต่ก่อนหน้านี้เป็นฤดูหนาวมานานเสียจนผิวแห้ง ปากแตกไปหมดเลย"
ชายอีกคนที่นั่งอยู่ที่ระเบียงเชื่อมไปยังสวนจึงหันกลับมามอง
"มิดาเระจังปากแตกเหรอ"
"ฮื่อ ... ทสึรุมารุซังไม่แตกเลยเหรอ?"
ทสึรุมารุ คุนินางะที่เป็นคู่สนทนาเอี้ยวตัวมาแล้วหยิบอะไรบางอย่างออกมาโชว์
"ชั้นมีของดียังไงล่ะ"
ปลายนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเรียวของชายหนุ่มหนีบสิ่งของทรงกระบอกอันเล็กๆ
"ชั้นได้สิ่งที่เรียกว่า 'ลิปครีม' มาจากอารุจิยังไงล่ะ"
"เอ๋!?"
มิดาเระร้องขึ้น
"อะไรกันน่ะ ทำไมมีแต่ทสึรุมารุซังที่ได้เหรอ? ผมเองก็อยากได้เหมือนกันนะ"
"คราวก่อนไปช่วยงานอารุจิที่ห้อง แล้วบ่นเรื่องริมฝีปากแห้ง อารุจิก็หยิบเจ้านี่จากในห้องมาให้"
มิดาเระส่งเสียงง้องแง้งขึ้นมา
"ขี้โกงชะมัดเลย อยากได้บ้างนี่นา"
กระเรียนหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆ
"มิดาเระจังจะเอาไปใช้หน่อยไหมล่ะ?"
"อุ้ย! ไม่ได้หรอก!"
พอทสึรุมารุหยอกขึ้น มิดาเระก็ตอบโต้ทันควัน
"ขืนใช้ลิปอันเดียวกัน ก็จูบทางอ้อมน่ะสิ"
คำตอบของเด็กหนุ่มน้อยที่ท่าทางสาวมากทำให้กระเรียนส่งเสียงหัวเราะออกมาอีกชุดใหญ่
"นั่นสินะ ฮะ ฮะ โทษทีๆ ชั้นไม่ทันคิดน่ะ"
แล้วเจ้าตัวก็ยังหัวเราะต่อไป จนมิดาเระจะเบือนหน้าหนี แต่ก็เหลือบไปเห็นพี่ชายของตัวเองที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของเจ้ากระเรียนตัวแสบเสียก่อน
"พี่อิจิ! แล้วพี่อิจิไม่เป็นอะไรเหรอ?"
พี่ชายคนโตเมื่อได้ยินเสียงทักจากน้อง ก็เอียงคอยิ้มเล็กน้อย
"นั่นสินะครับ ดูเหมือนจะโชคดีนะครับที่ไม่เป็นอะไรเลย"
"จริงเหรอ พี่อิจิทำยังไงน่ะ!?"
คนฟังส่งเสียงขึ้นมาด้วยความสนอกสนใจ
"ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษนะครับ ..."
"จะเป็นไปได้ยังไงน่ะ ..."
มิดาเระนั่งมองพี่ชายตัวเองอย่างสงสัย ในขณะที่เจ้ากระเรียนหนุ่มเริ่มชวนพี่ชายของบ้านอาวาตะกุจิคุยอย่างสนิทสนม
รอยยิ้มของอิจิโกะก็ยิ่งหวานพริ้ม และมีดวงตาราวกับส่องประกาย
เมื่อเจ้ากระเรียนหยอกเย้าอะไรนิดหน่อย อิจิโกะฮิโตฟุริกลับเริ่มมีสีหน้าเขินอายที่ดูเหมือนยิ่งทำให้เจ้ากระเรียนได้ใจ
เจ้าตัวหยิบลิปครีมขึ้นปาดบนริมฝีปากตัวเอง ก่อนจะเอามันเก็บเข้าไปในเสื้อ แล้วยังโผเข้าไปหาอิจิโกะที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีก
"อิจินี่น่ารักที่สุดเลย~~!"
"ดะ เดี๋ยวสิครับ! นี่มันต่อหน้าทุกคนนะครับ!"
"ไม่เห็นเป็นไรเลย~ เขาก็รู้กันหมดแล้วล่ะน่า"
ยิ่งกระเรียนขาวเกาะแกะกอดร่างเจ้าชายหนุ่มเอาไว้ ใบหน้าของเขาก็ยิ่งกลายเป็นสีสตรอเบอรี่ไม่ต่างจากชื่อของเขา
และนั่นยิ่งทำให้รู้สึกสนุกกับการได้แกล้งคนรักของตัวเอง
แถมยังเป็นการประกาศความเป็นเจ้าของไปในตัวอีกต่างหาก
มิดาเระมองไปที่คู่รักพี่ชายของตัวเองที่กำลังจู๋จี๋กัน (ในสายตาของคนอื่น) แล้วถอนหายใจออกมา
"... ไม่ได้ทำอะไรพิเศษเหรอ ... แบบนี้ไม่ต้องทางอ้อมล่ะ มันก็เหมือนทาลิปครีมโดยตรงทุกวันล่ะน่า ..."


======================================================
เขียนฟิคแบบ one shot มหาสั้นเหมือน drabble ได้เป็นครั้งแรกในชีวิต XDDDDD
จริงๆ ต้องรีบเอาให้สั้นค่ะ ฮาาา เพราะไม่งั้นเดี๋ยวจะไม่ทันฟิควาเลนไทน์ด้วย
แบ่บว่าฟิควาเลนไทน์เนี่ย เริ่มเขียนตั้งแต่เดือนก่อน แต่ตอนนี้มีลางจะไม่ทันแล้ว อ๊ากกกก TT3TT
ขอทุกคนส่งพลังให้กับข้าด้วยยยยย
//ชูสองมือขึ้นฟ้า