ท้องฟ้าในค่ำคืนนี้สดใสปลอดโปร่งไม่มีเมฆมาบดบังแม้เพียงสักนิด แต่ประกายดาวกลับไม่แจ่มจรัส เนื่องจากจันทร์เพ็ญฉายแสงอวดกายอยู่อย่างโดดเด่น
แสงนวลที่เยือกเย็นทิ้งทอดตัวไปตามพื้นโลก อาบชานระเบียงพื้นไม้แบบญี่ปุ่นให้คลายจากความมืดมิด
เสียงแกร๊กเบาๆ จากจอกสุราจรดตัวลงบนพื้นด้วยแรงของปลายนิ้วเรียวสีอ่อน ก่อนจะมีเสียงรินสุราไหลลงในจอกนั้นพร้อมกับการไหวของชายเสื้อสีน้ำเงินเข้มใกล้เคียงรัตติกาล
ในจอกเหล้าสะท้อนจันทร์เป็นลวดลายสีละมุน แต่หากไม่ใช่ลายจันทร์เพ็ญ กลับเป็นลายจันทร์เสี้ยวภายในแววตาของชายที่กำลังร่ำสุรา
ลำแขนขาวผอมเพรียวแต่ดูไม่ไร้กำลังเปิดเผยขึ้นราวกับจะอวดโฉมเมื่อเขายกจอกสุราขึ้นดื่มหมดภายในอึกเดียว
มืออีกข้างที่จับขวดเหล้าญี่ปุ่นใบเล็กออกแรงเขย่ามันเล็กน้อย เพียงพอให้รู้สึกได้ถึงความว่างเปล่าภายใน
แล้วชายที่นั่งอยู่ริมชานก็เงยหน้ากลับขึ้นไปที่ดวงจันทร์พลางถอนใจ
เสียงกระเบื้องสัมผัสกับไม้ก้องดังขึ้นพร้อมร่างเงาใหญ่ ชายร่างบางหันไปมองทางต้นเสียงด้านข้างของตนเอง
ขวดสุราใบใหม่ถูกวางลงข้างกาย พร้อมกับเจ้าของร่างนั้นที่นั่งลงเคียงข้าง เรือนผมหนาสีเงินยวงพริ้วตามการขยับกาย แล้วใบหน้านั้นก็หันมามองหน้าเขาด้วยดวงตาเป็นประกายราวกับทับทิม
"มิคาสึกิ เจ้านั่งชมจันทร์อยู่หรือ?"
ชายเจ้าของนามมิคาสึกิไม่ตอบกลับเป็นเสียง แต่พยักหน้าเบาๆ และใช้รอยยิ้มแทนคำตอบ
"ถ้าเช่นนั้น ข้าขอร่วมด้วยจะได้ไหม"
"ย่อมได้อยู่แล้วสิ โคกิทสึเนะมารุ"
ชายหนุ่มที่รูปร่างใหญ่กว่า โคกิทสึเนะมารุ ยิ้มตอบแล้วยกขวดเหล้าริมเมรัยสีใสลงในจอกของทั้งสองคน ...
Touken Ranbu Fanfiction - Kogitsunemaru x Mikazuki Munechika - คืนร่ำสุรา -
Tuesday, March 31, 2015
Friday, March 27, 2015
[Tourabu] Touken Ranbu Fanfiction - Mikazuki Munechika x Saniwa - วิวาห์สามราตรี Side story -ทิวา-
Touken Ranbu Fanfiction - Mikazuki Munechika x Saniwa - วิวาห์สามราตรี
Side story -ทิวา-
Side story -ทิวา-
ทิวาที่หนึ่ง ...
ไม่ใช่แสงแดดอ่อนยามเช้าส่องทะลุผ่านกระดาษบางประตูบานเลื่อนแบบญี่ปุ่น แต่เป็นเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วเคล้าคลอกันไปต่างหากที่ปลุกข้าให้ตื่นขึ้น
ไม่ใช่แสงแดดอ่อนยามเช้าส่องทะลุผ่านกระดาษบางประตูบานเลื่อนแบบญี่ปุ่น แต่เป็นเสียงนกร้องเจื้อยแจ้วเคล้าคลอกันไปต่างหากที่ปลุกข้าให้ตื่นขึ้น
เมื่อเปลือกตาทั้งสองค่อยเปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า
ข้าก็พบว่าความอบอุ่นนุ่มนวลข้างกายได้หายไปเสียแล้ว ...
ข้าลุกขึ้นนั่งบนฟูก ก่อนใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้ที่นอนด้านข้างของตนเอง
ความอบอุ่นและกลิ่นหอมหวานของสตรียังเหลืออยู่อย่างผิวแผ่วเสียจนข้าสงสัยว่าทุกอย่างเป็นความฝันหรือไม่
แต่เมื่อเลิกผ้าห่มขึ้นมา
รอยแดงฉานอันเป็นสัญลักษณ์ของความผูกพันในชั่วข้ามคืนยังเปรอะเปื้อนอยู่ตรงนั้น
ข้ามองรอยนั้นพร้อมกับยิ้มย่องให้กับตนเอง
ข้าก็พบว่าความอบอุ่นนุ่มนวลข้างกายได้หายไปเสียแล้ว ...
ข้าลุกขึ้นนั่งบนฟูก ก่อนใช้มือข้างหนึ่งลูบไล้ที่นอนด้านข้างของตนเอง
ความอบอุ่นและกลิ่นหอมหวานของสตรียังเหลืออยู่อย่างผิวแผ่วเสียจนข้าสงสัยว่าทุกอย่างเป็นความฝันหรือไม่
แต่เมื่อเลิกผ้าห่มขึ้นมา
รอยแดงฉานอันเป็นสัญลักษณ์ของความผูกพันในชั่วข้ามคืนยังเปรอะเปื้อนอยู่ตรงนั้น
ข้ามองรอยนั้นพร้อมกับยิ้มย่องให้กับตนเอง
Labels:
fanfic,
game,
mikazuki munechika,
otome,
toukenranbu,
tourabu,
writing,
ป่วยดาบ,
とうらぶ,
三日月宗近,
刀剣乱舞
Thursday, March 26, 2015
[Tourabu] [R18] Touken Ranbu Fanfiction - Mikazuki Munechika x Saniwa - วิวาห์สามราตรี
มือที่แนบชิดและเรียวนิ้วที่เกี่ยวรัดกันยิ่งทำให้รู้สึกได้ถึงความผูกพันแน่นระหว่างร่างกาย
ร่างของชายหนุ่มโน้มลงมาใกล้เสียจนสมหายใจหอบของเขาพัดผ่านเข้าไปในใบหูพร้อมกับเสียงครางเบาๆ ที่ถ่ายทอดมาจากลำคอระหงของเขา
ภายในห้องแบบญี่ปุ่นมีเพียงเสียงแห่งปรารถนาของชายหนุ่มและหญิงสาวดังคลอไปกับเสียงฟูกเสียดสีกับเสื่อทาทามิ
ก่อนที่ฉันจะระลึกได้ว่าหนึ่งในเสียงที่ประสานไปนั้นเป็นเสียงของตนเอง
ความคับแน่นและความเจ็บปวดที่ส่วนล่างของร่างกายค่อยคลายเมื่อชายที่อยู่เบื้องบนประทับริมฝีปากเข้าที่ใบหูของฉันพลางกระซิบเบาๆ
"นี่เป็นคืนที่สองแล้ว ... ท่านยังเจ็บอยู่หรือไม่?"
เขาไม่เพียงพูดเฉย แต่กลับเร่งเร้าเข้ามาในกายของฉัน
ฉันร้องไม่เป็นคำโดยไม่สามารถตอบอะไร
และเขาก็ยกร่างขึ้นเล็กน้อย ทำให้ฉันมองเห็นใบหน้าของเขาได้ แม้จะไม่ชัดเจนจากการเร้นพรายของความมืดยามราตรี
จันทราเสี้ยวส่องสวยเด่นอยู่บนฟ้าและในนัยน์ตาของชายตรงหน้า
ริมฝีปากของเขาก็ขยับยิ้มเป็นรูปจันทร์เสี้ยวเช่นกัน
"ดูจากสีหน้า ข้าคิดว่าท่านคงรู้สึกยินดีเสียมากกว่าเจ็บปวดแล้วสินะ... "
Touken Ranbu Fanfiction - Mikazuki Munechika x Saniwa - วิวาห์สามราตรี
ฉันเบิกตาโพลงบนเตียงนอนนุ่มสีขาวที่ส่งเสียงเอี๊ยดออกมาเบาๆ ตามแรงสะดุ้งกาย
เบื้องบนของร่างกายมีเพียงความว่างเปล่าและเพดานสีขาวที่ดูไม่ชัดเจนจากแสงอาทิตย์อ่อนที่แทรกตัวจากหว่างผ้าม่าน
นาฬิกาที่ผนังชี้เข็มบอกเวลาเป็นยามเช้าตรู่ ก่อนที่ฉันจะเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกาปลุกจากโต๊ะข้างหัวเตียง
ร่างของชายหนุ่มโน้มลงมาใกล้เสียจนสมหายใจหอบของเขาพัดผ่านเข้าไปในใบหูพร้อมกับเสียงครางเบาๆ ที่ถ่ายทอดมาจากลำคอระหงของเขา
ภายในห้องแบบญี่ปุ่นมีเพียงเสียงแห่งปรารถนาของชายหนุ่มและหญิงสาวดังคลอไปกับเสียงฟูกเสียดสีกับเสื่อทาทามิ
ก่อนที่ฉันจะระลึกได้ว่าหนึ่งในเสียงที่ประสานไปนั้นเป็นเสียงของตนเอง
ความคับแน่นและความเจ็บปวดที่ส่วนล่างของร่างกายค่อยคลายเมื่อชายที่อยู่เบื้องบนประทับริมฝีปากเข้าที่ใบหูของฉันพลางกระซิบเบาๆ
"นี่เป็นคืนที่สองแล้ว ... ท่านยังเจ็บอยู่หรือไม่?"
เขาไม่เพียงพูดเฉย แต่กลับเร่งเร้าเข้ามาในกายของฉัน
ฉันร้องไม่เป็นคำโดยไม่สามารถตอบอะไร
และเขาก็ยกร่างขึ้นเล็กน้อย ทำให้ฉันมองเห็นใบหน้าของเขาได้ แม้จะไม่ชัดเจนจากการเร้นพรายของความมืดยามราตรี
จันทราเสี้ยวส่องสวยเด่นอยู่บนฟ้าและในนัยน์ตาของชายตรงหน้า
ริมฝีปากของเขาก็ขยับยิ้มเป็นรูปจันทร์เสี้ยวเช่นกัน
"ดูจากสีหน้า ข้าคิดว่าท่านคงรู้สึกยินดีเสียมากกว่าเจ็บปวดแล้วสินะ... "
Touken Ranbu Fanfiction - Mikazuki Munechika x Saniwa - วิวาห์สามราตรี
ฉันเบิกตาโพลงบนเตียงนอนนุ่มสีขาวที่ส่งเสียงเอี๊ยดออกมาเบาๆ ตามแรงสะดุ้งกาย
เบื้องบนของร่างกายมีเพียงความว่างเปล่าและเพดานสีขาวที่ดูไม่ชัดเจนจากแสงอาทิตย์อ่อนที่แทรกตัวจากหว่างผ้าม่าน
นาฬิกาที่ผนังชี้เข็มบอกเวลาเป็นยามเช้าตรู่ ก่อนที่ฉันจะเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกาปลุกจากโต๊ะข้างหัวเตียง
Labels:
fanfic,
game,
mikazuki munechika,
otome,
toukenranbu,
tourabu,
writing,
ป่วยดาบ,
とうらぶ,
三日月宗近,
刀剣乱舞
Subscribe to:
Posts (Atom)