สุดท้ายบล๊อกก็โดนดองอยู่ดี =_="
เป็นเด็กไม่ดีเลยเนอะเรา
แต่นะ เค้ามะว่างนี่นา~~~~~
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แว่บมาเขียนรีพอร์ทเทนิมิวดีกว่า <3
อันเนื่องมาจากไปสัมภาษณ์งานที่ปุ่นในช่วงนั้น
แล้วเช็คเจอว่าที่โน่นมีเทนิมิวรอบโตเกียวพอดี ก็เลยซื้อตั๋วซะเลย
โดยถามท่านเพื่อนผู้มีอุปการะคุณที่โน่นเพื่อนไม่ใช่สายโอตะ และไม่ใช่สายเทนิ แ
ต่เพื่อนก็ไปด้วยในรูปแบบสังเกตการณ์ อิอิ
เราบินไปถึงญี่ปุ่นวันที่ 20 แต่ซื้อตั๋วมิวไว้รอบเที่ยงวันที่ 21 จ้า
แต่นั่นแหละคือปัญหา =_="
ทั้งที่วันที่ 21 เป็นวันหยุดแท้ๆ และเห็นคนดูก็เต็มโรงนะ
แต่ทำไมไม่มีคนรีพอร์ทฟร่าดั้นยิ่งความจำกากๆ อยู่ด้วย =3=
พอวันที่ 21 ก็ขยับตัวไปแบบขี้เกียจๆ หน่อย
นั่งรถไฟเข้าเมือง แล้วก็ต่อไปยังสถานที่จัดงาน tokyo dome city hall อะไรเนี่ยแหละ
พอไปถึงก็เหลียวซ้ายแลขวาหาจุดจัดงาน
แต่ก็หาได้ไม่ยากหรอก เดินตามสาวๆ ไปเดี๋ยวก็เจอ
แถวทางเข้าก็มีโปสเตอร์งานแปะอยู่... ที่ ... รูปยุกกี้ใหญ่กว่าเรียวมะอีก =_="
//ใครพระเอก?
จากนั้นคุณเพื่อนก็แอบไปกดตังค์ แล้วก็ไปหาข้าวเช้าใน 7-11 กัน
แต่อิชั้นก็ดันไม่ดูเวลา ไปซื้ออาหารร้อนได้ใจอย่างโดเรีย...
ซื้อออกมาเหลืออีกห้านาทีเริ่มเล่น
ก็ต้องอัดโดเรียร้อนฉ่าเข้าไปให้ลิ้นแมวทรมานเล่น TT3TT
จากนั้นก็รีบเข้าโรงกัน ซึ่งก็ต้องวิ่งลงบันไดให้งงเล่นเล็กน้อย
ส่วนจุดขายของก็รอไปก่อนนะจ้ะ <3 เดี๋ยวตอนหลังมาซื้อนะ
พอเปิดประตูฮอลล์เข้าไปปุ๊บ
ชะอุ้ย ตั๋วเหลือๆ นี่ได้ชั้นแรกเลยเหรอเนี่ย
ได้นั่งเอียงมากพอสมควร อยู่ทางซ้ายของเวที (ซึ่งเป็นที่มาของความเจ็บใจในระดับหนึ่ง)
จริงๆ ตั๋วที่ซื้อมา ก็มีระบุแล้วล่ะว่า เป็นตั๋วนั่งในมุมที่มองเห็นเวทีไม่ครบนะ
แต่ไม่คิดว่าจะได้นั่งใกล้ขนาดนี้(ประมาณแถวที่ 7 จากหน้าสุดได้)
เสียงประกาศมาแล้ว ไม่ทันฟังว่าเสียงใคร พูดอะไร =_="แอบพลาด
แต่เข้าฮอลล์มาทันก็ดีแล้วล่ะ
ปิดมือถือตามมารยาทอันดี ให้ฮอลล์เขาปิดไฟ แล้วก็เริ่มจิ้นได้!
เปิดมาก็มีเกริ่นเรื่องนิดหน่อย แล้วก็มีเพลงเปิด
เนื้อเรื่องก็ตามหนังสือมาเลย
ตัดไปทางเรียวมะฝึกวิชา(?)กับคุณพ่อซึ่ง
พึ่งรู้ตอนหลังที่ซื้อ pamphlete ว่าคุณพ่อรู้สึกจะใช้ doubble cast
//การทำการบ้านเป็น 0 =_="
ครือ แบร่บการดูมิวเนี่ย
มันส่งเสริมพลังกรี๊ดและพลังจิ้นได้ดีตรงที่มันมีความ real อยู่ตรงหน้า
ในหนังสือ ในอนิเม เราจะไม่ได้รู้หรอกว่า ตอนที่เทะตีกับซานะ ข้างๆ สนามมันเกิดอะไรขึ้น?
แต่ในมิว เราจะได้เห็นว่าในขณะที่แต่ละคนตี หรือตอนเปลี่ยนคอร์ท ตอนอะไร
คนอื่นๆ ในเรื่องมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง
แล้วนักแสดง พออยู่บนเวที ก็ต้องสวมบทบาทนั้นตลอดชิมิล่ะ
นั้นทำให้เราได้เห็นฉากอะไรที่ชวนกรี๊ด ชวนจิ้น ได้ตลอดเวลาาาาาาาา
//โฮกกกกกกกกกก
S3 ซานะตบกับเทะ
คนเล่นเป็นซานะคุณภาพเสียง ดั้นถือว่าดีกว่าคนอื่นนะ
เวลาร้องเสียงไม่ตก ไม่หลุดเท่ากับคนอื่น
ก็พอเข้าใจว่าเด็กอาจจะไม่โปรขนาดนั้น แถมต้องเต้นไปร้องไปอีกอ่ะนะ
ครือ พอเริ่มตบตีผัวะผะๆ กันปุ๊บ
อ้าว ...ครือ bench ของสองฝ่ายน่ะค่ะ
มันตั้งอยู่ริมเวทีซ้ายและขวาซึ่ง...
ริมเวทีฝั่งดั้น เมนๆ เลยที่นั่งคือ ริคไค ค่ะ ...
ใกล้มันก็อาจจะดีหรอก แต่มุมดั้นมันเอียงจนมองไม่ค่อยเห็นฟร่ะค่ะ!! =3=!!! พรู่ดดดดดดดด
แล้วดั้นจะโย้ซ้าย เย้ขวาเพื่อมองหาท่านคามิโนะโกะก็กระไรใช่ที่
คือท่านก็นั่งอยู่กลางๆ bench อ่ะ
ก็มองยากแล้วบางทีมีคนมานั่งด้วย ก็บังซีนพอดีอีก อร่อกกกกกกกก
แถม แถม...!! คนที่นั่งด้านหน้าเนี่ย ตัวเล็กมาตลอดเส้น...
จนมาถึงคนข้างหน้าเฉียงขวา ซึ่งเป็นมุมที่มองเวทีพอดี!! =3=!! พรู่ดดดดดด!!!
ชีสูงเกินมาตรฐานคนปุ่นป่ะค่ะ TT3TT
ก็แอบโย้ขวาซ้ายนิดหน่อยพอให้มองเห็น
จะสปินเกลียวสไปรูรีน่าก็เกรงใจคนข้างหลังอีก =3=
แมตช์นี้ดูไปเรื่อยๆ แบบยังปรับตัวกับงานไม่ได้
แต่ที่อุอิ๊งที่สุดก็คือ ตอนที่ท่านคามิโนะโกะบอกให้ซานะเลิกสู้ซึ่งๆ หน้าได้แล้ว
ครือ ในหนังสือยังมีพูดอะไรนะแต่ในมิวนี่คือ ...
ท่านไม่พูดอะไรอ่ะ ลุกมามองหน้าเฉยๆ!!
อุ กรี๊ซซซซ นี่มันคืออะไร!?!? แค่มองตาก็รู้ใจ!?!? หรือโทรจิต!?!? XDDDDDDD
ในแมทช์ซานะก็โทรม ชนะก็โทรม แต่ท่านยุกกี้ก็แค่นั่งเชิดตลอดงานนนนนนนนน
แถมตอนพักครึ่งและตอนชนะ ซานะก็โทรมมา ริคไคออกแนวนิ่งโหด มีแค่แจ็คกัลไปเอาน้ำแข็งมาให้ (แล้วก็โดนซานะแว้ดใส่)
คนละเรื่องกะเซชุน อันนั้นสไตล์ jump มิตรภาพ มิตรจิต มิตรใจ มากกก ;P
แล้วครือ แบร่บ
ที่ชอบอีกอย่างคือ ระหว่างแมทช์เนี่ย มีคุยอะไรกันที่ bench
มันก็ช่างดูมุ้งมิ้งเหลือเกินนนนน
ท่านพระบุตรสั่งสอนอะไรพระสาวกค้าาาาา
D2 ยานะ อาคายะ ตบกับ อินุอิ ไคโด
จริงๆ ต้องบอกว่ายานะก็เด็กดั้น
และถ้าจะให้ดูวาย ดั้นก็ดู ยานะxอากะ เนี่ยแหละ XDDDD
(ส่วนอินูอิ ไคโด ไม่เกี่ยวกะดั้นนนนนน ;P)
เพราะฉะนั้น ครือ แบร่บ ฉากที่ยานะคุงจิ้มขาอาคายะ แล้วเหม่งหัวให้ขอโทษเนี่ย
ดูแล้วอยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดออกมาในฮอลล์ >///////
ยานะคุงน่ารักไปไหมค้าาาาา~~~~~~~~~>///////
ตอนโดนอาคายะรังแกกลับจิ้มขาบ้าง
แบ๊บแหม่~~~~ชวนจิ้นเสียนี่กระไร~~~~~~>///////
ตอนอาคายะเข้าโหมดเดวิลแล้วนิ่งดูดาย
ดูแล้วค่อดนิสัยเสียเลยค่าาาาาาาา~~~~~~~~~>///////
แบบว่าสองคนดูเข้าขาน่าจิ้นมากมายยยยยยยยยยยย
(แต่ยานะก็เด็กดั้นนนนนนนนนน <3)
(ส่วนอินูอิ ไคโด ไม่เกี่ยวกะดั้นนนนนน ;P)
(แต่อยากจะบอกว่าเพลงอินูอิ ไคโด นี่ก็ ... แต่งงานกันไปเลยไป ;P)
ปล. เดวิลอาคายะดูจิตมาก =_=" เจอคนจริง ไม่น่าคบสุดๆ ต้องหนีไปให้ไกล
S2 นิโอ กะ ฟุจิ
มีมุ้งมิ้งฝั่งริคไคนิดหน่อย
เพราะมีบทที่ยุกกี้ต้องบอกนิโอว่าเตรียมคู่แข่งที่เอาชนะไม่ได้ให้
แล้วจริงๆ bench สองฝั่งอ่ะ มันก็มีสลับไปมาเรื่อยๆ นะ
แล้วก็มีเลื่อนแบบหันหน้าออกเวทีด้วย
แต่รู้สึกเหมือน bench ริคไคอยู่ฝั่งนี้มากกว่า
เลยจ้องไม่ค่อยถนัด =3=
นิโอเล่นไม่คุ้มค่าตัวกว่าชาวบ้านเพราะตอนแข่งใช้ illusion ปุ๊บ
ก็สลับตัวร้องเล่นเต้นวาดกับชาวบ้าน ฮาาาพอแพ้ก็โดนซานะด่า อิอิ
D1 บุนๆ แจ็คคัล กะ คู่แท้แห่งปี เอ้ย โออิชิ คิคุ
คุ้นๆ ว่าก่อนลง ก็มีบทที่สองคนถอด writst band ก่อน
พอลงตีก็ อืม.... golden pair นี่มันคู่แท้แต่งงานกันเลยมั้ยจริงๆ =3= อันนี้ไม่ค่อยมีไรแฮะ
ระหว่างแต่ละคู่แข่ง ก็มีตัดไปฉากช่วยกันฟื้นความทรงจำของเรียวมะเรื่อยๆ
ซึ่ง ก็ไม่เกี่ยวกะดั้น ฮาาา
แต่นะ ตอนที่บอกให้โมโมะสอนเทนนิสนี่สิ
ไม่ตรงกับการตีความของดั้นเท่าไหร่แฮะ
ดั้นชอบในหนังสือแบบที่เรียวมะเก้ๆ กังๆ มากกว่าแบบสดใสร่าเริงของมิว
ฉากฟื้นความจำ ดูกี่ทีก็หมั่นไส้
แบบว่าอีเรียวมะตบไปกะตั้งกี่คนยังมีแรงมารังแกยุกกี้ดั้นได้นะฮะ!!
เรียวมะมีจิ้มพุงทะนิชิคุง ฮาาาาา
ซานาดะทำบทเท่ เก็กใส่ยุกกี้ แล้วไปช่วยเรียวมะเสีย
หารู้ไม่ว่า หลังจากนั้นจะกลายเป็นเทศกาล 神の子フルボコ祭 แปลว่าไรดีหว่า? เทศกาลสกรัมคามิโนะโกะหมดสภาพ?
//โฮ~~~~~~~~ TToTT
แต่ตอนตัดเข้า PV วิ่งมา ดั้นแอบฮาอ่ะ ;P
S1 ยุกกี้ ตบ เรียวมะ (ขอตั้งชื่องี้เถอะ เพื่อความสะใจส่วนตัว ;P)
ก่อนหน้านั้นก็มีฉากโชว์เมพรังแกคินทาโร่ของชิเทนก่อง แล้วค่อยตบกะเรียวมะ
ตอนแรกยุกกี้ก็ต้องโชว์เมพรังแกเรียวมะชิมิล่าาาา
ดั้นก็แฮปปี้นั่งมองพระบุตร ลัลล้า <3
เพลงยุกกี้แต่ละเพลงก็บทตัวร๊ายยย ตัวร้าย ฮุๆ มาโอจริงๆ
แต่พอเทนอิมุโฮขึ้นมาเท่านั้นแหละ... เริ่มต้นเทศกาล 神の子フルボコ祭 ...
//ไว้อาลัยให้ยุกกี้สามวิ =3=
//ถึงจะรู้อยู่แล้ว แต่ก็สะเทือนใจ น้ำตาจะไหล จะรื้น นะคะ TT-TT
ชริ ไงๆ พระเอกก็ชนะพอแพ้ปุ๊บ พวกพระเอกก็ดีใจกันกลางเวที
พี่เทะเดินไปดี๊ด๊ากะเรียวมะ
ตอนนั้นแหละค่ะ ตอนนั้นแหละค่ะ!!
ท่านยุกกี้เดินมาอกหักข้างเวที... ตรงหน้าดั้นพอดี!!
เอาล่ะเหวย กลางเวทีเกิดอะไรขึ้น ช่างหัวแมวมันเถอะ นั่งมองหน้าท่านยุกกี้ดีกว่าาาาาาาาา <3
แล้วซานะก็เดินมา ไม่พูดอะไร จับไหล่ยุกกี้
ครือ จะจิ้นก็จิ้นได้นะ...แต่ตอนนี้ขอกรี๊ดยุกกี้ก่อนเถิดดดดด โว้วววววว >//////
หลังจากนั้นก็จะมีเพลงเต้นๆ ลัลล้า และฉากจบเรื่อง คือ ฉากรับประกาศนียบัตรของปีสามเซชุน
แล้วก็ฉากเมาท์แตก บลัฟกันของกัปตันคนต่อไปของแต่ละ รร
มีฉากที่ทุกคนจะออกมาในชุดโรงเรียนด้วย
ยุกกี้น่าร้ากกกกกก <3
เอ๋ ... อืม ... เหมือนมีโฮสท์มาคนนึง ....=_="
ฮิกะจู (ปิกาจู) เครื่องแบบโฮสท์ชัดๆ ...
ระหว่างนั้นก็จะมีหนุ่มๆ วิ่งลงมา แต่ยุกกี้ไม่ลงมาอ่ะ =3=
ที่วิ่งมาแถวนี้มีแต่ยานะคุง
แบบว่าเห็นใกล้ๆ แล้วหน้าใสผ่องแผ้วน่าร้ากกกกกกก
//ผญ อายฟร่ะค่ะ หน้าคุณน้องใสขนาดนั้น =_="
//ป้าอายค่ะ ป้าอาย =_="
แต่แบบตอนที่มาเต้นเชียร์ลีดเดอร์แต่ละ รร. นี่สิ
ยุกกี้น่ารักไปมั้ยคร้าาาาาาาาา >/////
ไม่ต้องถามถึงคนอื่นนะ ไม่ได้มองเลย >/////
ขนาดยุกกี้ไม่ได้อยู่ฝั่งเค้า ยังต้องใช้พลังสายตาซ่อกแซ่กพัลวันพัลเกจ้องเข้าไปนะเนี่ยยยยย <3
ตอนทุกโรงเรียนออกมาร้องร่วมกันทั้งหมดตอนหลังแบบว่า ...
เห็นยุกกี้คุยมุ้งมิ้งกะเรียวมะ
อร่อกกกกกกกกกก หัวใจจะวายยยยยยยยยย
ทำไมดูน่ารักเยี่ยงนั้นคะน้องงงงงงงงงง >///////
shut up and take ป้า's money เลยเถอะค่ะ!!
แต่รวมๆ แล้ว ยาววววว กว่าที่คิดจริงๆ
มี intermission ไปตั้งสองสามรอบ
ดั้นก็ติสท์ ไม่ออกมาเดิน เล่นเอานั่งจนเมื่อยก้นกันไปเลยทีเดียว
อื่นๆ
- พี่เบะยังไงก็ติดเสียงพี่(สุวา)เบะ
รู้สึกคนอื่นไม่สามารถโอเระซามะเท่าพี่(สุวา)เบะได้จริงๆ XDDDDD
- การอยู่เอียงๆ ก็ได้เห็นอะไรมันส์ๆ ที่ข้างหน้าไม่เห็น
เช่นหน้าผาริมน้ำตก ดั้นก็เห็นบล๊อกสี่เหลี่ยมด้านหลังส่วนที่ตกแต่ง
ที่ฮาคือ ตอนที่เรียวมะตกน้ำตก ต้องหล่นมาจากบล๊อกนั้น
ดั้นเห็นชัดๆ เลยว่า มีฟูกอันเบ้อเร้อรออยู่ด้านหลัง XDDDDD
- เด็กมิวร้องเพลงไม่แน่นขนาดนั้น
จริงๆ เข้าใจว่าลำบากนะที่จะคงเนื้อเสียงไว้ได้ตอนเต้น แต่มิวทั้งทีอ่ะน้า
- แต่เต้นกันเก่ง ดูแล้วอยากกลับเมืองไทยมาเรียนเต้นลดน้ำหนัก XDDD
- การแสดงคั่นฉาก มีเต้นเชียร์ลีดเดอร์ของชิเทนก็น่ารักดี
แต่ไม่ใช่เด็กดั้น ;P
ที่เปลี่ยนไปแต่ละวัน แอบดูของคนอื่นมาทบทวนความจำ
วันนี้เป็นชิเทนมาเล่นกระจกวิเศษ
กระจกวิเศษ จงบอกดั้น(โคฮารุ) เถิด ใครงามเลิศในปฐพี
ส่วนกระจกคือยูคุง <3 ก็เลยจู๋จี๋กันสองคน ฮาาา
- ส่วนแสดงสลับวันอีกอันน่าจะเป็นพ่อเรียวมะหลอกให้ทรีโอปีหนึ่งเซชุนทำท่าติงต๊อง
พอเลิกปุ๊บ ก็ออกมาจากห้อง แว่บไปซื้อของหน่อย แล้วต้องจรลีแล้ว เพราะนัดเพื่อนไว้ต่อที่อิเคะ
ครือ ภาพที่คุณขายอ่ะค่ะ ก็อยากซื้อเอาท่านพระบุตรกลับไปบูชาหรอกนะ
แต่แพงไปมั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อนิเมทขนแผ่นมาขาย
ขอดั้นไปทำการบ้านก่อนนะว่าจะเสียตังค์กะอะไรดีมั่งงงงงง
สุดท้ายเลยซื้อ pamphlete มาเล่มนึง
แล้วก็เอาถุงมาด้วย จะได้ไม่ยับ
ถุงกระดาษญี่ปุ่นเป็นสายยาวสำหรับสะพายด้วยแฮะ แปลกดี
แต่แล้วกว่าจะซื้อของ แดะแด๋กลับห้องเพื่อน
ถุงเทนิมิวก็แอบเยินไปในระดับนึงงงงงงงง =_="
กล่าวโดยสรุปคือ...
เพื่อนที่ไปด้วยหลับ (เข้าใจๆ เพราะปั่นงานจนถึงตีเท่าไหร่ไม่รู้)
และออกมาพร้อมกับบอกว่า
"ชั้นไม่เข้าใจโลกของแก และตามไปไม่ไหวด้วย"
ฮาาาาาาาาาาาาาาา XDDDDDDDDDDDDD
อย่ามาแหละ ดีแล้ว ;P
กล่าวโดยสรุปจริงๆ คือ ...
แค่ไปดู bench ของทีมก็คุ้มแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว XDDDDDDDDDDDDDDDDD
แต่เอาจริงๆ นะ ถ้าชอบดูมิวสิคัล เทนิมิวไม่ใช่คำตอบเลย
แต่ถ้าชอบดูหนุ่มเทนิ ไปเถอะ!! (และถ้าชอบจิ้นด้วยยิ่งแล้วใหญ่)
shut up and take my money!!
No comments:
Post a Comment