Touken Ranbu Fanfiction - KogiMika, TsuruMika, IchiMika - อลหม่านวันวาเลนไทน์ - Ichigo Ending

ตะแน้วววววว

ฉากจบของฟิควาเลนไทน์ค่าาาาา
//ที่ช้าไปหนึ่งวัน อร่อก ... TT3TT
ตอนแรกแอบถามไว้ว่าอยากได้ฉากจบใคร
แต่จริงๆ เราเขียนไว้หมดเลยทุกคนค่ะ ฮาาาา
เนื่องจากช่วงนี้ยุ่งๆ เวลาไม่พอ
//เอามาแอบเขียนในเวลางาน ฮาาาา
เลยอาจจะออกมาแบบไม่ค่อยงดงามอยู่บ้างนะคะ
ตัวคนแต่งเองก็ไม่ค่อยพอใจค่ะ (อ้าว)
แต่มันเลยวันแล้วอ่ะ ไงๆ ก็รีบเอามาลงก่อนดีกว่าเนอะ TT3TT

กราบขออภัยทุกท่านที่เผางานด้วยค่า ฮือออ

Touken Ranbu Fanfiction - KogiMika, TsuruMika, IchiMika - อลหม่านวันวาเลนไทน์ - Ichigo Ending
เมื่ออาทิตย์ค่อยขยับตัวเข้าซ่อนเร้นใต้โลกา ยามค่ำสนทยาก็มาเยือน เหล่าหนุ่มดาบต่างร่วมวงกันรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยจากฝีมือของโชคุไดคิริมิตสึทาดะ
ซึ่งแน่นอนว่าของหวานวันนี้ของทุกคนเป็นฟองดองชอคโกล่าก้อนน้อย ที่เมื่อใช้ส้อมตัด ซอสชอคโกแลตหวานปลายขมจะทะลักออกมาให้ได้ลิ้มรส
แต่สำหรับหนุ่มอกหักสามคน กลับมองเห็นเป็นเลือดและน้ำตาไหลออกมาจากชอคโกแลตแห่งความผิดหวังของตัวเองมากกว่า

พอเวลาอาหารค่ำจบลง แต่ละคนต่างก็แยกกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัย

อิจิโกะฮิโตฟุริเก็บความช้ำรักไว้ในใจ แล้วไปอาบน้ำแต่งตัวกลับมาที่ห้องของตนเอง ระหว่างที่เขากำลังนั่งอ่านหนังสือก่อนนอนนั้นเอง มีเงาหนึ่งพาดลงมายังบานประตูห้องของเขา เสียงนุ่มนวลก็ดังก้องขึ้น
"อิจิโกะ ข้าเข้าไปได้หรือไม่"
ดาบรักของฮิเดโยชิรู้ถึงเจ้าของเสียงได้ในทันที เขาตกใจสะดุ้งขึ้นก่อนจะกระแอมไอ ปรับเสียงให้เห็นปกติ
"ครับ รอสักครู่นะครับ"
เขาลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินไปเปิดประตูออก เบื้องหน้าของเขาคือชายหนุ่มผู้มีจันทร์เสี้ยวที่งดงามไม่แพ้จันทร์บนฟ้าอยู่ในดวงตาสีราตรีราวกับฟากฟ้าในยามนี้
มิคาสึกิในชุดยูกาตะสีอ่อนลำลองแบบชุดนอนเอียงคอยิ้ม
"ขอโทษที่มารบกวนยามค่ำนะ อิจิโกะ ข้าเข้าไปได้ไหม"
อิจิโกะวางมาดสุขุม ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
"ได้สิครับ"

อิจิโกะจัดวางเบาะรองนั่งและน้ำชาอย่างเรียบร้อย ก่อนจะลงนั่งตรงข้ามกับแขกผู้มาเยือน
มิคาสึกิจิบชาอุ่นๆ ที่อีกฝ่ายรินให้อย่างสบายใจโดยไม่พูดอะไร ในห้องเงียบเสียจนเจ้าของห้องต้องเอ่ยขึ้น
"เอ่อ ... แล้วท่านมิคาสึกิมีอะไรหรือครับ"
"นั่นสินะ"
เจ้าตัวตอบสั้นๆ แต่กลับไม่พูดอะไรต่อ ยิ่งทำให้อิจิโกะรู้สึกร้อนรนขึ้นมาด้วยความสับสน
"อ๊ะ จริงสิครับ ข้ามีขนมที่ท่านน่าจะชอบ ..."
อิจิโกะพยายามทำลายความเงียบที่ตัวเองก็ยังงงๆ อยู่ พร้อมกับลุกขึ้น หันหลังเพื่อจะไปหยิบของในตู้
แต่ร่างของเขาก็ถูกกอดจากด้านหลัง
ความอบอุ่นจากกายของจันทราถ่ายทอดสู่กายของเขาจนทำให้เขารู้สึกร้อนขึ้นไปจนถึงศีรษะ
"อ่ะ เอ่อ คือ ท่านมิคาสึกิ!?"
ชายหนุ่มส่งเสียงขึ้นด้วยความตกใจ และหันหน้ามองข้ามไหล่ไป
มิคาสึกิแนบแก้มเข้ากับแผ่นหลังของเขา ดวงตาคู่สวยคู่นั้นมองหยาดเยิ้มมาที่ตัวเขา
"อิจิโกะฮิโตฟุริ ..."
น้ำเสียงที่เรียกชื่อนั้นช่างฟังดูแสนหวานเสียจนอิจิโกะรู้สึกรุ่มร้อนขึ้นมา เขาค่อยๆ ขยับตัวเพื่อหันมาทางมิคาสึกิ พอทำเช่นนั้น มิคาสึกิก็ยังไม่ปล่อยอ้อมแขนของเขาเอง แต่กลับซบใบหน้าเข้ากับอกของอีกฝ่ายเสีย และนั่นก็ยิ่งทำให้อิจิโกะสับสนวุ่นวายมากกว่าเดิม
"มะ มีอะไรหรือครับ ท่านมิคาสึกิ"
มิคาสึกิทำแก้มป่องขึ้นมาข้างหนึ่ง
"หากเป็นเจ้าในสมัยก่อน คงไม่ยอมปล่อยโอกาสในวันแบบนี้แน่"
"เอ๋?"
ดาบรักของฮิเดโยชิถึงกับเบิกตาด้วยความตกใจและแปลกใจเมื่ออีกฝ่ายพูดถึงเรื่องในอดีตที่เขาจำไม่ได้ขึ้นมา แต่ก่อนที่เขาจะคิ้วทั้งสองของเขาจะขมวดเข้าบรรจบกัน เจ้าจันทร์งามก็ยกนิ้วชี้ขึ้นแตะที่หว่างคิ้วของอิจิโกะ
"แต่ข้าก็ไม่ได้จะโทษเจ้าหรอก เจ้าที่เป็นแบบตอนนี้ก็น่ารักดีแล้วนะ ... คุณท่าน ..."
มิคาสึกิพูดพร้อมกับส่งยิ้มบางให้ และสัมทับตอนจบด้วยการเน้นเสียงราวกับมีนัยยะบางอย่าง
และอิจิโกะดูเหมือนจะเข้าใจนัยยะบางอย่างนั้นดี
"ท่านมิคาสึกิ ... ท่านทำแบบนี้ ... จะให้ข้าเข้าใจว่าอย่างไรดีครับ ..."
เจ้าตัวดูยังลังเลอยู่เล็กน้อย แต่ก็ขยับวงแขนเข้ากอดตอบรับอีกฝ่ายเสียแล้ว
"เจ้าเข้าใจแบบนั้นล่ะ ดีแล้ว"
จันทราตอบพร้อมหัวเราะคิกคักเบาๆ
"ข้ามีอะไรมาให้เจ้าด้วย หลับตาก่อนสิ"
"เอ๋? คะ ... ครับ"
สิ้นคำพูด อิจิโกะก็หลับตาลงอย่างว่าง่าย แม้จะยังประหม่าอยู่

มิคาสึกิขยับตัวเล็กน้อยในอ้อมกอดของอิจิโกะ
ก่อนที่ชายหนุ่มจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่แทรกผ่านริมฝีปากเข้ามาสัมผัสลิ้นเป็นรสหวานหอมเจื่อนความขมเล็กน้อย
และก่อนที่ชายหนุ่มจะลืมตาขึ้นเพื่อมองขนมแสนหวานที่คนรักมอบให้
สัมผัสต่อมาที่เขารู้สึกได้คือสัมผัสนุ่มอบอุ่นที่หวานล้ำยิ่งกว่าขนมใดๆ จากริมฝีปากของชายอีกคน ...

Happy Valentine!