ตอนต่อของฉากจบคุณปู่ จากเกมฟิควันวาเลนไทน์จ้า
ตอนแรกลงในเฟส
แต่ไปๆ มาๆ เขียนฟิคชักเยอะ เลยเอามารวมกันในบล๊อก (ที่ค้างเติ่งดองเค็ม) ดีกว่า XDDD
เกมวาเลนไทน์นะจ้ะ
ฟิคนี้ตั้งใจว่าจะเขียนแบบไม่ใช้คำที่ชัดเจน
อารมณ์ประมาณบทอัศจรรย์ในวรรณคดีสมัยก่อน
ถือเป็นความท้าทายอย่างหนึ่ง เพราะปกติแต่งหื่นก็หื่นเลย ฮาาาา
งานนี้เนื่องจากป่วยดาบเป็นเรื่องเก่า เลยใช้ภาษาเวอร์ๆ เก่าๆ หน่อยได้
ซึ่งก็ไม่ได้เขียนแนวนี้มานาน เลยรู้สึกสนุกดีเหมือนกัน
แต่ก็ลำบากเหมือนกันนะ เพราะต้องมาคิดว่า คำไหนที่ให้ใช้ได้ คำไหนที่ใช้ไม่ได้
อีกอย่างนึงที่ตอนเขียนฟิควาเลนไทน์รู้สึกสนุกมาก
คือ การที่ปู่เป็นจันทร์เสี้ยว แล้วพระจันทร์เป็นสัญลักษณ์ที่ชอบ แถมเอามาเล่นได้เยอะอีกต่างหาก
เอาเป็นว่า ถ้าคนอ่านรู้สึกสนุก
และรู้สึกว่ามันหื่น(?) ก็ถือว่าประสบความสำเร็จจ้าาาาา
ปล. ระหว่างแต่งฟิคมีแต่เสียงจูบเย้ยจันทร์ดังก้องตลอดในหัว ......
ปปล. แต่งเสร็จแล้วรู้สึกบทอัศจรรย์ไม่พอ ฮาาา แต่ตอนนี้หมดหมองละ ถ้ามีหมองอีก อาจจะมีต่อภาคพิเศษอีก
//จะต่อของต่อของต่อไปถึงไหน???
[FIc] [Touken Ranbu] Mikazuki munechika x Saniwa ; After Valentine Fic
ขนมของญี่ปุ่นในสมัยก่อนมักมีรสหวานแหลม
แต่นั่นก็เพื่อทานพร้อมกับชาที่มีรสเฝื่อนขม
โดยธรรมชาติของมนุษย์นั้น ก็มักจะหาสิ่งที่เข้าคู่สอดคล้องขัดแย้งกันอยู่เสมอ
และโลกของธรรมชาติก็เช่นกัน
ไม่ว่าจะเป็นกลางวันกับกลางคืน แสงสว่างกับความมืด บุรุษกับสตรี น้ำกับไฟ หรือแม้แต่ตะวันกับจันทรา
หากแต่วันนี้จันทราดูแปลกไป
แสงอาทิตย์ยังคงสาดส่องเป็นสีส้มละมุนแทรกตัวผ่านช่องว่างเล็กๆ ระหว่างประตูบานเลื่อนแบบญี่ปุ่น
ลำแสงพาดให้เห็นลวดลายสานของเสื่อทาทามิ ไล้โลมมาจนถึงกลางห้องที่ฉันอยู่
แต่แสงอาทิตย์กลับไม่ได้ฉายมาที่ฉัน เพราะเบื้องหน้าระยะประชิดมีจันทร์เสี้ยวสองดวงส่องประกายวามวับอยู่
